Κέλυφος που σπάει,
σπέρμα στην φυλακή της φάτνης του
που αγωνιά να γεννηθεί
και σπρώχνει το θέλω.
Χρόνος που καλωσορίζει
γελώντας δυνατά,
άγνωστο αν από χαρά,
μίσος ή ειρωνία.
Η ζωή ανόρεχτη - βαριεστημένη,
να σερβίρει στο ίδιο πάντα ταψί
κόλλυβα και παντεσπάνι,
ψίχουλα κι' αλευρομένο ψάρι,
μπερδεμένα στην συνεχή αλλαγή.
Πέδιλα που περιμένουν να φορεθούν,
να περπατήσουν το πεπρωμένο.
Τοίχοι και στοές,
που περιμένουν ονόματα,
μ' έτοιμα τα χρώματα
στο κόκκινο βαθύ και στο μαύρο.
Καλοκαίρια κύματα
και βουνά χειμώνες,
κρεμασμένοι πίνακες
σ' όλα τα περάσματα
που περνούν αιώνες.
Ανάγλυφα χρώματα, μεθυστικά αρώματα,
από βαθύ γκρί, πονεμένου νάρκισσου,
ως το απαλό κίτρινο, μακρινής λαμπάδας,
που φωτίζει κάτω από μια λεμονιά
αυλοπερίγυρου ξωκκλησιού,
την ώρα τα μεσάνυχτα,
που χτυπά με διπλοκούδουνη χαρά
η καμπάνα της Ανάστασης.
Χάντρες σκορπισμένες,
με ονειρόλιθους,
που ίσως ενωθούν κάποτε, ίσως όχι,
στο κομπολό'ι' που πάντα γυρίζει κύκλους
στα δάχτυλα του Θεού.
Φάτνες γκρεμισμένες,
άλλες ακόμα να υπάρχουν,
άδειες - μα πάντα φιλόξενες,
για μια χαρά - ένα γέλιο,
ένα κλάμα κι' ένα Αλφα,
που μέσα στα πεντάγραμμα
γεμίζει το τραγούδι της χαράς,
ως κάτω το ωμέγα,
που όλα τα βιολιά μαζί,
όλες οι χορδές,
όλα τα πουλιά,
θα τραγουδήσουν το Αμήν
στην Δόξα την άγνωστη,
που προσδοκία όλων να την φορέσουν
για να μπορέσουν να γεννηθούν.
Νίκος Στυλιανού
Καλώς ήρθατε
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
Home 
ΛΟΓΟ -VIMA Ποίηση Πονεμένος νάρκισσος
ΛΟΓΟ -VIMA Ποίηση Πονεμένος νάρκισσος
LOGO VIMA *** Ποίηση Πονεμένος νάρκισσος
Πονεμένος νάρκισσος
 |
0.0 |
Written by Nikos Stylianou
April 09, 2009 Προβολές: 5545
0
0
Κριτικές Χρηστών
Average user rating from: 2 user(s)
|
|
|
Powered by jReviews