στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ήλθες και είδες…
έκλεισες απότομα την πόρτα
και έφυγες εκνευρισμένος..
Πριν στρίψεις στη γωνία
γύρισες και κοίταξες πίσω σου..
Τι νόημα είχε πλέον ;
Ότι είχα να σου δείξω
στο έδειξα
με εικόνες…
και ανατριχιαστικούς
ήχους…
Μέλει σε σένα
να αποφασίσεις…
Το τι, .. είναι δικό σου Θέμα
Πάντα ήτανε…
2* - Όταν άρχισαν οι αστραπές
να μαστιγώνουν
τα σύννεφα
Θυμάμαι
σκίρτησες
και τινάχθηκες
απότομα όρθιος…
Με ένα σου βλέμμα
ξαναγύρισε ο ήλιος
στη θέση του
και στέγνωσε
όλα τα θαμπωμένα
βλέμματα των ανθρώπων…
Έμεινε μόνο το δικό μου
θαμπό….
να σε ακολουθεί
γιατί εγώ
σε λυπήθηκα πιότερο
απ’ όλους…
3* - Προσπάθησα
να σε ακολουθήσω
αλλά έτρεχες γρήγορα
ή ίσως εγώ
καθυστερούσα πολύ
στις διασταυρώσεις..
η απόσταση μεγάλωσε
οι ασύμμετρες ευθείες
και οι απότομες γωνίες
της ζωής
με έκαναν να χάσω
τα βήματα σου…
Έμεινα μα προσπαθώ
να ακολουθώ
τα ίχνη σου
γιατί έπαψα να πιστεύω
πως μπορώ
να σε συναντήσω πλέον..
γιατί ίσως
και να μην το αξίζω…
Νίκος Στυλιανού