Ποιος άνθρωπος σου έδωσε το δικαίωμα, έναν λαό ολόκληρο εκατομμυρίων να τον πνίγεις στο αίμα, να βιάζεις κορίτσια, παιδιά ,γυναίκες, να δολοφονείς αμάχους, να εκτελείς αθώους πισθάγκωνα δεμένους !

Ποιος θεός σου επέτρεψε, να κρατάς ηπείρους ολόκληρες πεινασμένες από ψωμί καίγοντας εκατομμύρια στρέμματα σιτηρών , στερώντας τους το ψωμί το μεγαλύτερο δώρο του Θεού πάνω στην γη !

Ποιος δαίμονας σε άφησε να καταστρέφεις ζωές οικογενειών, να αφήνεις την ήπειρο των ηπείρων δίπλα σου , την ήπειρο του πολιτισμού, των τεχνών, των γραμμάτων, της φιλοσοφίας, των επιστημών, της Δημοκρατίας, να πεινάει, να κρυώνει, να φοβάται, να διχάζεται, να αμφιβάλλει !

Επειδή η Ιστορία υπόκειται στους νόμους της εντροπίας και της ενθαλπίας, θα ήθελα να καταθέσω την δική μου άποψη.
Ο πόλεμος, το όπλο των παγκοσμιοποιητών, δεν ελέγχει γενοκτονίες λαών ούτε τον ενδιαφέρουν οι Πατρίδες και τα Έθνη, ούτε ακόμα και οι εκλογές, όποιας δημοκρατίας.
Πολλοί είναι αυτοί που έχουν μιλήσει μέσω προφητειών και εμένα είναι το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει.
Το Αιγαίο Πέλαγος, η Βαλκανική Χερσόνησος και η νοτιοανατολική Λεκάνη της Μεσογείου, είναι ένα τεράστιο γήπεδο γκολφ, που τα κονσόρτσια ξένων συμφερόντων δεν ενδιαφέρονται για την μπάλα του γκολφ, αλλά για τις οπές. Και όλες οι οπές οδηγούν στον πολυπόθητο υδρίτη, το καύσιμο του μέλλοντος. Παγωμένο φυσικό αέριο. Παγωμένο σαν την ανάσα των λαών, που το κοίτασμα βρίσκεται κάτω από τα πόδια τους.

Γιάννης Καραμολέγκος

Πολύς κόσμος που δεν έχει οικονομικές γνώσεις, δυσκολεύεται να καταλάβει με ποιο τρόπο η είσοδος και η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή, στο ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας και στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.Για να γίνει αυτό κατανοητό με απλό και πρακτικό τρόπο, ας παρομοιάσουμε την οικονομία ως ένα "χωράφι" με
την σοδειά του οποίου ζουν οι πολίτες ενός κράτους και το χρήμα (ρευστό) ως το "νερό" με το οποίο ποτίζεται το χωράφι, για να καρπίσει.

ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος          
Ελληνίδες και Έλληνες.      Λόγω της επικίνδυνης κατάστασης που παίρνουν οι εξελίξεις  στην χώρα, χρησιμοποιώ την λέξη “Διάγγελμα”, ακριβώς για να τονίσω αυτήν την σοβαρότητα.            Επειδή αυτήν την στιγμή, τα πράγματα  είναι πιο σοβαρά από κάθε άλλη φορά μέχρι σήμερα,  είναι αναγκαίο να θυμόμαστε πώς φθάσαμε ως εδώ,  για να ξέρουμε που “πατάμε” και που βρισκόμαστε, ώστε  να μην μπορούν να μας κοροϊδεύουν και να μας κοιμίζουν άλλο,  με τους “λαγούς”  τα “πυροτεχνήματα”  και τις καθημερινές προπαγάνδες όλων τωνMME.Aπό τo 2010, που με αλλοιωμένα στοιχεία και με παράνομες και αντισυνταγματικές δανειακές συμβάσεις, έδεσαν την χώρα στους “μηχανισμούς στήριξης”, ο στόχος τους ήταν ξεκάθαρος και τον γνωρίζουμε σήμερα όλοι.    Ήταν όλο αυτό ένα δόλιο σχέδιο, για να μας χρεοκοπήσουν  και να αρπάξουν την Ελλάδα με  νομότυπες ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ, χαρτιά και υπογραφές,  χωρίς  να αντιδράσει όμως κανένας.

Μία Ελληνίδα, η Άννα Στεφανοπούλου, καθηγήτρια μηχανολογίας στο Πανεπιστήμιο του Michigan παίρνει εκδίκηση για όσα υπέφερε ο λαός της από τον Β.Σόιμπλε και την «παρέα» του, αφού είναι αυτή που «ξεσκέπασε» το μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών (μέχρι το επόμενο οι Γερμανοί έχουν δείξει ότι δεν διαθέτουν «ταβάνι» σε τέτοια ζητήματα).

Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα! Με πιο απλά λόγια, δεν αμφισβητούμε το δικαίωμα των κυρίων Σα­μαρά - Βενιζέλου και των όποιων βουλευτών τούς στηρίζουν και επιθυμούν να απολαμβάνουν τα μισθά και τα προνόμιά τους μέχρι το 2016.

Δεν μπο­ρούμε να εμποδίσουμε κανέναν να ονειρεύεται πως καβάλα στο άτι του ορθολογισμού και της προσαρ­μογής (στις οδηγίες των δανειστών) ότι όχι μόνο σώζει την πατρίδα αλλά και πως κάποια στιγμή η κοινωνία, ευγνωμονούσα, θα του στήσει ανδριά­ντα και η ιστορία θα τον γράψει με χρυσά γράμμα­τα. Προς το παρόν, όμως, υπάρχουν μερικές ενο­χλητικές λεπτομέρειες. Τόσο ενοχλητικές και αδι­αμφισβήτητες όσο η πραγματικότητα.

«Καταδικάστε τη βία, απ όπου κι αν προέρχεται».

Η συνηθισμένη κραυγή των «πράων οπαδών της μη βίας», των συγκυβερνητών ή και παρατρεχάμενών τους, στα κανάλια της TV και στις στήλες των εφημερίδων.

Τι είναι η βία για να την καταδικάσουμε;

Βία είναι στον κόσμο των λέξεων, ό,τι είναι το μαχαίρι για τον κόσμο των πραγμάτων, των αντικειμένων. Αν το δώσεις σ έναν κακούργο, θ αφαιρέσει μια ζωή. Αν το δώσεις σ έναν χειρουργό, θα σώσει μια ζωή. Το μαχαίρι είναι δίκοπο. Έχει την κακή του, έχει και την καλή του κ-όψη.

Η λέξη βία δεν προσδιορίζει απολύτως τίποτα. Αν δεν συγκεκριμενοποιήσεις την αντικειμενική πραγματικότητα στην οποία αναφέρεται, η γενική έννοια βία, είναι σαν να μην λες τίποτε. Ποιος ασκεί τη βία, με τι μέσα, σε βάρος τίνος, σε ποιο περιβάλλον. Όχι βία γενικά λοιπόν, αλλά ανάλυση των όρων που ξεχωρίζουν τις συγκεκριμένες μορφές βίας.