στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Όλα όσα είχε φτιάξει η Γιαγιά ήταν πεντανόστιμα ! Από τις χωριάτικες σαλάτες με παρθένο δικό της ελαιόλαδο, έως τους τηγανητούς με κουρκούτι κολοκυθοανθούς (πουλάκια στη ντοπιολαλιά) και τα τηγανητά κολοκυθάκια, τα αμπελοφάσολα βραστά με λεμόνι, μαζεμένα από τον κήπο νωρίς το πρωί, το ντόπιο σπιτικό μονόπηχτο τυρί (τουλουμίσιο),
φτιαγμένο στο τουλούμι, μετά από κάθε άρμεγμα, και μετά το βράσιμο και το φούσκωμα, ρίχνοντας τη μαγιά και δύο φλιτζάνια γάλα στο τουλούμι, παίρνοντας με τη κουτάλα και προσθέτοντας όλο το παχύ καϊμάκι από την επιφάνεια του καζανιού, με τoν χρόνο γίνεται ένα γευστικότατο τυρί, με ιδιαίτερη αδυναμία να το αλείφω στο ψωμί…Τις τσακιστές ελιές από τα λά’ι’να (ελαιόδεντρα) στις αιμασιές (χωράφια) μέχρι το σπιτικό κόκκινο κρασί (στο οικογενειακό πατητήρι) γεμάτο αρώματα…. Και τα ψάρια και τα καβούρια, που ήταν όλα καλοψημένα σε δυο μεγάλες πιατέλες τα ψάρια και ένα ακόμα ταψί τα καβούρια με ένα καλαθάκι λεμόνια, κομμένα στη μέση, επίσης δυό βαθιά πιάτα σαλάτα με ρόκα και αντράκλα από τον κήπο, με το ντόπιο λάδι της γιαγιάς... Και για το τέλος, υπήρχε ένα βοηθητικό τραπεζάκι δίπλα, με ένα μεγάλο βάζο γλυκό του κουταλιού, Κυδώνι με καρύδια … Ειδική σπεσιαλιτέ της γιαγιάς, με πέντε πιατάκια και πέντε κουταλάκια για επιδόρπιο !... Όλοι έτρωγαν με όρεξη και με μεγάλο κέφι που συμαρτυρούντος και του κρασιού είχε φθάσει σε κορύφωση, όταν η Ερατώ είπε ξαφνικά στη Σοφία …
>>>> Το ψωμί τελείωσε… πάω να φέρω… Αλλά μόλις σηκώθηκε τη σταμάτησε η γιαγιά κρατώντας της το χέρι…
>>>> Μη πας άδικα παιδάκι μου, δεν έχει άλλο… πω πω τι πάθαμε… είδες δεν το υπολογίσαμε καλά…. είπε κοιτώντας και τη Σοφία… Κάτσε θα πάρω τηλέφωνο τη θειά σου τη Μαργαρίτα… αυτή κάνει και δικό της… πρέπει να έχει περίσσευμα ….
Η στιχομυθία σταμάτησε απότομα από το δυνατό κτύπημα του κουδουνιού στη καγκελόπορτα του κήπου… και την εμφάνιση ενός νεαρού αγοριού….
>>>> Γιαννούλη αγόρι μου εσύ είσαι ? του φώναξε η γιαγιά που τον γνώρισε από μακριά…
>>>> Ναι κυρά Βιολαντώ, έφερα το ψωμί που έχετε παραγγείλει !...
>>>> Εμείς ? … Έχουμε παραγγείλει ?... Πότε ?...
>>>> Το πρωί ήρθε ένας κύριος και παράγγειλε τρείς φρατζόλες του κιλού με προζύμι…. και
είπε για την κυρία Βιολαντώ… να το στείλετε το μεσημέρι…. Το πλήρωσε κι όλας !...
Ομολογώ πως ξαφνιάστηκα … περισσότερο βέβαια η Ερατώ με τη γιαγιά και τη Σοφία…
Τότε είδα ξαφνικά την Ερατώ να γυρίζει απότομα και να κοιτά επίμονα τον Ιοθώρ που συνέχιζε ατάραχος να απολαμβάνει το φαγητό του, σαν να μην έχει ακούσει τίποτα από ότι συνέβαινε…
>>>> Ιοθώρ μήπως γνωρίζεις τίποτα εσύ για το ψωμί ?... Ρώτησε με νόημα και χωρίς υπεκφυγές τον Ιοθώρ…
>>>> Ναι ! Εγώ το παράγγειλα !...
>>>> Καλά πως το ήξερες ότι θα τελείωνε το ψωμί ?
>>>> Το υπέθεσα !...
>>>> Περίεργο !... Πολύ περίεργο ! Ξεθύμανε η Ερατώ… Κάτι δεν πάει καλά συνεχώς με εσένα….
Και απότομα γύρισε σε μένα…
>>>> Δεν θα σε αφήσω να μιλήσεις αυτή τη φορά ! Εγώ ρωτάω τον Ιοθώρ και περιμένω απάντηση μόνο από τον ίδιο !...
>>>> Την απάντηση την έδωσα ! Αυτή είναι η αλήθεια… Είπε ο Ιοθώρ.
>>>> …………………………………
Ξαφνικά όλα άλλαξαν !... Ήρθαν τα πάνω κάτω… Η Ερατώ άρχισε να γελάει με όλη της τη δύναμη και να χτυπά τα χέρια της, σαν να είχε ανακαλύψει κάτι σπουδαίο !...
Σας το είχα πει ότι θα το βρω !.... Ε, λοιπόν το βρήκα !...
>>>> Αχ Ιοθώρ γιατί δεν το έλεγες από την αρχή !.... Κανένα επάγγελμα δεν είναι ντροπή !....
Έχω δει αρκετά… και ταινίες και σώου …με Μάγους !.... Και πολλά, δεν το κρύβω πως μου άρεσαν !... Έχω δίκιο έτσι δεν είναι ?... Είσαι… Μάγος επαγγελματίας… και για μένα πολύ καλός !...
ΩΧ Θεέ μου μουρμούρισα…. « Εάλω η πόλις Ερατώ »… τα έκανες μούσκεμα… και γύρισα στον Ιοθώρ με κομμένη την ανάσα περιμένοντας την αντίδραση του… Αλλά έμεινα για δεύτερη φορά «κάγκελο» όταν τον άκουσα να λέει…
>>>> Το « εάλω η πόλις » είναι λάθος !.... Το «Μάλε βράσε»… είναι το σωστό… στη γλώσσα σας !
>>>> Τι πάει να πει αυτό ? Πετάχτηκε η Ερατώ… που περίμενε με ανυπομονησία απάντηση…
>>>> Δεν απάντησα σε εσένα !... Της είπε ο Ιοθώρ… και συνέχισε αλλάζοντας τον τόνο της φωνής…
>>>> Όχι Ερατώ κάνεις λάθος δεν… είμαι μάγος, όπως το έθεσες !
>>>> Τότε τι είσαι τέλος πάντων ? Είπε ταραγμένη η Ερατώ… Αυτά που κάνεις δεν είναι φυσιολογικά για έναν άνθρωπο !...
>>>> Το ποιος είμαι θα το μάθεις κάποια στιγμή… Τώρα όμως Είμαι ο Ιοθώρ ! Τελεία !... Και δεν είμαι ούτε Μάγος ούτε Θεολόγος…. Και θα συνιστούσα να σταματήσει αυτή η συζήτηση Εδώ !.... Άλλωστε πρέπει να φύγω… Θέλω να ευχαριστήσω τη Γιαγιά και εσένα για την φιλοξενία σας… Χαιρετώ και σένα Σοφία. Χαιρετώ όλους !
….. Και γυρίζοντας σε μένα…
>>>> Θα τα πούμε … Και ο Ιοθώρ, Εξαφανίστηκε από τα μάτια μας τελείως Ξαφνικά !.... Αυτό το ξαφνικό όντως δεν το περίμενα ότι θα συνέβαινε αυτή τη χρονική στιγμή… Όμως καταλαβαίνω πως δεν είχε άλλη επιλογή. Ας όψεσαι Ερατώ, μουρμούρισα μέσα από τα δόντια…. Και για να το ελαφρύνω με τον εαυτό μου γιατί δεν το κρύβω πως στεναχωρήθηκα πολύ για την απρόσμενη αποχώρηση του Ιοθώρ, σκέφτηκα πως τουλάχιστον έφυγε…. Χορτάτος… δεν παύω όμως να είμαι θυμωμένος με την Ερατώ και τον εγωισμό της… Την επιμονή της να «ανακαλύψει» το ποιος είναι τέλος πάντων ο Ιοθώρ…
Δεν το περίμενε και αυτή βέβαια, ούτε θα μπορούσε να φανταστεί τέτοια εξέλιξη, πόσο μάλλον την απίστευτη - γι αυτήν - «εξαφάνιση» του… μπροστά στα μάτια μας… Το ίδιο συνέβαινε και με τη Γιαγιά και τη Σοφία που έμεναν σαν να είχαν παγώσει από το σοκ, κοκαλωμένες με ανοικτό το στόμα…
Πρώτη συνήλθε η γιαγιά η οποία προσπάθησε να πει κάτι χάνοντας τα λόγια της…
>>>> Που πήγε ο Γιατρός !... Που είναι ?... Έφυγε ?... Έτσι ξαφνικά στα καλά καθούμενα ?....
Έλα Παναγιά μου !... Τι είναι αυτό ?... Αυτό δεν είναι …. ! Έχει δίκιο η Ερατώ…. Κάτι…. Δεν είναι Γιατρός ?.... Γιατί είπε κάτι για Μάγος ?.... Παναγίτσα μου …. Ο Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά…. Και έκανε το σταυρό της… Το κεφάλι μου πόνεσε…. ζαλίζομαι ... και κάθισε στον καναπέ, γέρνοντας στο πλάι. Έτρεξε κοντά της η Ερατώ, βαστώντας ένα ποτήρι νερό, ενώ η Σοφία ήρθε προς το μέρος μου…
>>>> Πες μου σε παρακαλώ Τι συμβαίνει ?... Έχω μείνει έκπληκτη με όλα αυτά… Ποιος τελικά ήταν ο…. πως τον λένε… Ιοθώρ ?... Το όνομα του είναι αληθινό ? Εξήγησε μου… είπες ότι είναι φίλος σου.. αυτά που έλεγε η Ερατώ είναι αλήθεια ? Μάγος είναι ?... Και πως εξαφανίστηκε ξαφνικά ?.... Αυτό είναι απίστευτο… θα μας περάσουν για τρελούς όπου το πούμε…
Άντε τώρα να βρω τι θα πω για να «μπαλώσω» τα αδιόρθωτα, σκέφθηκα,…. τόσο ταραγμένος που ήμουν και εγώ από όλο αυτό που συνέβη…
>>>> Να σου πω Σοφία, το μόνο που ξέρω είναι πως ο Ιοθώρ γνωρίζει μερικά τρικ και καμιά φορά μπορεί να κάνει κάτι περίεργο… αλλά δεν είναι Μάγος και μάλιστα επαγγελματίας όπως τον αποκάλεσε η Ερατώ… Το ότι είχε δουλειά το γνώριζα και εγώ και το είπα άλλωστε πριν καθίσουμε στο τραπέζι….
>>>> Τι δουλειά κάνει τελικά είναι όντως γιατρός ? Και την Ερατώ πως την έκανε αμέσως καλά ?
>>>> Αν το πάρεις με τη στενή έννοια, όχι δεν είναι γιατρός !
>>>> Τότε τι ?... Τώρα, είναι που δεν καταλαβαίνω τίποτα…. είπε η Σοφία σαστισμένη…
Θεώρησα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή και σηκώθηκα από το τραπέζι…
>>>> Ας κοιτάξουμε αν συνήλθε η γιαγιά , είπα γρήγορα για να αλλάξω κουβέντα…
Νίκος Στυλιανού
(συνεχίζεται….)