στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Εκει παραμενει το μικροβιο,ανθεκτικο,και ωριμο σαν το παλιο κρασι..
Κανει κυκλους μεσα στο μυαλο μου και το διασκεδαζει..
Ω να σε ειχα εδω μπροστα μου και να σε επινα σαν αντιδοτο και μετα σαν οπιο για ναφυγει ο πονος τηςΠ..
Καθε μελαγχολικο ριφ στην κιθαρα σαν σκαλισμα στο οριχειο της ψυχης μου το νιωθω..
Σαν χαμελεοντας φερεται το αναθεματισμενο μικροβιο,μια γινεται σκαφτιας και με σκαλιζει,μια γινεται 12στερο μπραντυ,μια γινεται ο δισκος που πεζει στο πικ-απ...
Για ποσο ακομα θα φευγουν αραδες οι παρτιτουρες που εγραψα για παρτυ σου,για ποσο ακομα το νερο θα το πινω σε γυαλινο μπουκαλι...
Για ποσο ακομα θα με λυπουνται οι οχθροι μου,γισ ποσο ακομα ο ηλιος θα μοιαζει καταιγιδα,και ο τοιχος του σπιτιου μου ο πιο ομορφος πινακας..
