Η ΦΥΛΑΚΑΣ

Ένας αθέατος παρατηρητής δεσπόζει στον κόκκινο ουρανό
Ο ήλιος δειλιάζει να βγει δίχως την άδεια του
Η ημέρα και το φως καθορίζεται από τη διάθεση του
Η πορεία είναι απόλυτα σχεδιασμένη από τις προσδοκίες του

Τα φώτα χάνονται και εμφανίζονται οι σκιές
Άψυχες να κυκλοφορούν ανάμεσα σε συντρίμμια
Να περισυλλέγουν όνειρα και αναμνήσεις
Να ξεχνούν την ασχήμια που τους περιβάλει

Τραγούδια έχουν πάψει να ακούγονται στο δειλινό
Τα πουλιά χάθηκαν από τα δέντρα, από τις φωλιές τους
Συντροφεύουν τα νυχτόβια αδέρφια τους στις σπηλιές
Παντελώς διαφορετικά και απίστευτα ίδια

Οι ώρες περνούν χαράσσοντας αιματοβαμμένα μονοπάτια
Η δυστυχία οδηγεί σε λάθος επιλογές, που ποτέ δε φαντάζουν αληθινές
Το ψέμα αδειάζει και τις τελευταίες σταγόνες ελπίδας
Για μια αλλαγή, για ένα παιδικό παραμύθι
Οι άνθρωποι μέσα στα κουκούλια της απώλειας μεταλλάσσονται
Σκληραίνοντας νομίζουν ότι δεν θα ξανά πληγωθούν
Όμως έτσι συνεχίζουν να χαράσσουν κάθετα τις φλέβες τους
Πορφυρό το αίμα στάζει σταγόνα, σταγόνα στα λευκά μάρμαρα
Δούλοι σε μία φαντασίωση του απροσδόκητου

Υποτακτικοί στο πιο αδύναμο πλάσμα, που μας φαντάζει θηρίο

Στα μάτια που ποτέ δε μεγάλωσαν

Σε παιγνίδια που συνεχίζονται στο υποσυνείδητο

Κρυμμένοι στα προσωπικά λαγούμια του φόβου

Να μη κοιτάν μπροστά, να κρατούν τα μάτια κλειστά

Από βλοσυρότητα, από κακεντρέχεια στον κόπο

Που όμως θα τους εξύψωνε σε άλλες διαστάσεις

Κι εγώ εδώ χαμένος φύλακας της ευτυχίας

Καταραμένη να μη διαβώ ποτέ την πύλη

Καθοδηγητής όμως σε όσους προσπαθήσουν

Κι όμως καιρό έχω να δω ματάκια να αναζητούν το θαύμα

Χρόνια απομονωμένη στα δεσμά του άρχοντα

Δίνω την ευκαιρία και κανείς δεν ακούει το άσμα μου

Λιώνει η σάρκα στις αλυσίδες μου

Χωρίς να μπορώ να αποκαλύψω το μυστικό του περάσματος

Πριν χαθώ όμως θα ζήσει η Ψυχή μου

Θα είναι εκεί να μαρτυρεί στο αυτί του κάθε ενός που κοιμάται

Πως να ονειρευτεί και πως να διεκδικήσει

Και θα έρθει η στιγμή που θα περάσει ο πρώτος και θα δείξει στους επόμενους

Ναι, αυτό είναι το δικό μου όνειρο

Να μη πιάσει η κατάρα και να χαθώ για πάντα

Αφήνοντας ανοιχτή τη δίοδο στην ελεύθερη βούληση

Σε αυτό που αποκαλούμε άνθρωπο να συνέλθει από τη μαυρίλα που ζωγράφισε για τον ίδιο

Πάντα θα υπάρχει το λευκό περιστέρι να πετάξει μακριά!!!