Κέρναγε η θάλασσα σιωπή
Μνήμες έστελνε τ’ αγέρι
Στα σπλάχνα σου ένα μεσημέρι
Με ‘κλεινες σε στάση εμβρυακή
Μανιασμένα κύματα βαθειά
Στον αχνό ένα μικρό κατάρτι
Να παλεύει τώρα με τον μπάτη
Μα κοντά του σύννεφα βαριά
Μ’ έλουζε το πρόσωπο η βροχή
Γέμιζε ρυτίδες το κορμί
Στο μουράγιο κεινο το καράβι
Μοιάζει να μην έχει επιστροφή
Ρόδα τρυφερά στείλε μου αυγή
Να σου πλέξω αέρινο στεφάνι
Σαν τ’ απρίλη τ’ ομορφο λιβάδι
Αγκαλιά ζεστή να σε κρατεί
Κέρναγε η θάλασσα σιωπή
Μνήμες έστελνε τ’ αγέρι
Στα σπλάχνα σου ένα μεσημέρι
Με ‘κλεινες σε στάση εμβρυακή