στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Χαίρομαι όταν γελάς
Ευχαριστιέμαι όταν χαμογελάς.
Αναρωτιέμαι όταν με κοιτάς
αν βλέπεις τα συναισθήματα της ματιάς,
αν ακούς τους κτύπους της καρδιάς.
Δεν θέλω να μου μιλάς,
μόνο να « με κοιτάς ».
Κι’ όταν σε κοιτώ, να μου γελάς,
κι’ όταν γελώ να μου χαμογελάς.
Δεν θέλω να μάθω την αιτία
ποιο Συναίσθημα διέπραξε πειρατεία !
Δεν με πειράζει που δεν με κοιτάς,
αλλά ότι σταμάτησες να γελάς,
έπαψες να χαμογελάς.
Κι’ όταν πέρασες με την « Αιτία »
Αυτός σου μιλούσε, σου γελούσε,
και συ Άκουγες χωρίς να τον κοιτάς,
έβλεπες…. Χωρίς να του μιλάς.
Χάθηκες…. Πέρασε πολύς καιρός.
Ξέχασα πως γελούσες,
αλλά ποτέ πως με κοιτούσες !
Πήρα μολύβι και χαρτί να ζωγραφίσω.
Άραγε τι ;
μάλλον αυτό που αγαπούσα
πιο πολύ !!
Ένα πρόσωπο που « με κοιτάς »
κι’ άλλο ένα που μου γελάς.
Και βγήκες στο χαρτί να με ρωτάς !
Γιατί έχεις δίλημμα,
δεν πρόσεξες ότι η ματιά
ήταν στο προφίλ
κι’ όχι στο Ανφάς !
Παύλος Μ.
