στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Φλόγα φορώ, τη ζέστα του γυμνού κορμιού σου..
Παραμιλώντας τη νύχτα
Φλόγα φορώ, τη ζέστα του γυμνού κορμιού σου
κι ανάβω φωτιές, στο σκοτεινό μονοπάτι τ΄ονείρου,
αυτό που ποτέ δεν βρήκαμε ,που άδικα χάσαμε.
Σιγοκαίει το χθες ,εξαντλείται η φλόγα και σβήνει.
Την τέφρα σκορπώ στον αγέρα , καημός κι έρημη νύχτα.
Ανοίγει η αυλαία, η παράσταση αρχίζει
κομπάρσοι του έρωτα σε ρομάντζα φτηνά.
Ζωή που έρπει σε χωμάτινη πίστα.
Παραμιλώντας τη νύχτα
Λυγμοί Αγγέλων, στίχοι απ’τη Βίβλο
Δοξασίες με θυμιατό των γιασεμιών τις ανάσες
Έλα τώρα λοιπόν να με μάθεις να ζω χωρίς εσένα.