Written by κριστοφ
July 09, 2012 Προβολές: 3728

0
Ανοιξα την πορτα του ποιηματος, «Φωτογραφια 1948» κ μπηκα μεσα. Βγηκα σκουπιζοντας τα δυο τρια δακρυα μου πανω στα ματια μου κ μεσα στη ψυχη μου.
Το ποιημα δεν μεταφραζεται. Νοιωθεται.
Δυο πορτες εχει η ζωη λεει κ ο Καζαντζιδης. Θα πρεπει μπαινοντας καπου(ποιημα, ερωτας,σεξ, ναος, σχεση, φιλία) να βγαινεις μεταφεροντας από κει 2-3 σταγονες νερο. Εχει καυσωνα κ εσυ μπαινεις εκει μεσα να δροσισεις τα χειλη σου με αυτές τις σταγονες. Θεικο. Δοκιμασε το, μεινε νηστικος 2-3 μερες κ μετα φαε. Η πρωτη μπουκια είναι ενας θεος. Θα σου μεινει για παντα αυτή η πρωτη γευση στο μυαλο, μεχρι το θανατο.