στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Βαρύσαρκος και ψιλόφωνος, χοντρό κεφάλι χωρίς λαιμό. Χείλια της αφθονίας και γλώσσα με όλα τα επίθετα, πλαταγίζουσα και απορροφούσα, παραμορφωμένη και υπερκινητική προς όλας τας κατευθύνσεις.
Πλατιές πλάτες, σωστό ορθογώνιο μέχρι τη μέση.
Χοντρή ζώνη να κρατά τις προεκτάσεις και περίσσια υπόλοιπα να ξεχύνονται στα πλαϊνά καλύπτοντας τη δερμάτινη υποστήριξη.
Κοιλιακή χώρα στο καμπυλόγραμμο και στις καταλήξεις, πόδια πλαδαρά.
Υπερπαραγωγή της βουλιμίας, στην εκφώνηση.
Επιμανής και αναρριχώμενος, επικοινωνιακός και πολυτελής, δραστήριος και αυθάδης, ευρισκόμενος πάντοτε στην κατάλληλη θέση την αντίστοιχη στιγμή.
Με το βλέμμα το λάγνο, την αργόσυρτη μιλιά και την κοψιά σαν του σπαθιού την τρομερή, μεγαλούργησε φοιτώντας και πατώντας στα σκαλοπάτια των μεγάλων εστιών και πασών των αιθουσών.
Των πολύφημων αυτών κέντρων της απαραμίλλου κληρονομιάς των συνωνύμων.
Εν προκειμένω
Ιστορικό υπόλοιπο κακογραμμένης παραδόσεως εμφανίζεται από καιρού εις καιρόν εις όλους τους τόπους και χρόνους φροντίζοντας διά της παρουσίας του την δυσοσμία του περιβάλλοντος χώρου και την απερίγραπτη μελαγχολία της εποχής.
Μετείκασμα
Έμεινες
Κεντώντας στις νύχτες
Ποτάμια και σύννεφα
Στα φώτα που πέρασαν
Στις όχθες
Που χώριζαν το βλέμμα
Όταν το πάθος
Εντύπωμα Αιωνιότητας
Στέκεται
Στο μονολόγημα
Σταγόνα στο κόσμημα
Φεγγάρι το άστρο
(Με μια κόκκινη κορδέλα έφτιαξες τη φλόγα)
Και την στόλισες
Και στην ευχή
Η υπόκλιση
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1793 στις 31 Δεκεμβρίου 2013
Γεώργιος Μ. Θεοδοσίου
