στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Μνήμες παλιές της μοναξιάς νυστέρια
κορμί π’ αγκάλιαζα τις ώρες της σιωπής
σε καλοκαίρια μ’ ατελείωτα νυχτέρια
όμορφα αστέρια όταν έψαχνες να βρεις
Κάποιες βραδιές μες στης φωτιάς τα χάδια
λόγια μου έλεγες μ’ ανάσες τρυφερές
για των ονείρων σου τα μαγικά καράβια
που σε ταξίδευαν σε χώρες μακρινές
Κι εγώ αλαργινό νησί σου είχα τάξει
σαν μια κουκίδα σ’ ήρεμο ωκεανό
σαν το μετάξι έρωτα να σου χαρίσω
να ξαναζήσουμε έναν πόθο εφηβικό .
Σε ένα όνειρο μαζί παραδομένοι
μαζί κι οι δυο σε βράδια ερωτικά
σαν το κοχύλι σφιχτά αγκαλιασμένοι
στης θάλασσας τα γαλανά νερά
