στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ανάσκελα σε βρίσκω να ισορροπείς στο κενό
της ζωής σου αγναντεύεις τα υπέρλαμπρα άστρα
με αιθέριες σκέψεις να σχηματίζουν βιτρό
στων θολών σου τζαμιών τα βρώμικα ράχτα .
Κάθε βράδυ τη φωνή σου ακούς γοερά
να χάνεται αντηχώντας στο πηκτό το σκοτάδι
νιώθεις τα όνειρα σου να πουλιούνται φθηνά
σε κρυφό αλγερινό της ερήμου παζάρι .
θέλεις κουρασμένη αργά μετά την δουλειά
το κορμί σου να λουστεί της ηδονής την ζάλη
περπατάς στο δρόμο μα σταματά η σκιά
μόνη προχωρείς και κουνάς το κεφάλι .
Απάγκιο λιμάνι ζητάς στη ζεστή μου αγκαλιά
Της μοίρας γραφτό να βρεθείς στης ζωή μου
Εύθραυστη μοιάζεις τώρα , σε γεμίζω φιλιά
λύτρωσης κομμάτι κι εσύ στην ψυχή μου .
