στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Και όταν σπρώχνοντας τα σύνορα
βρεις την ίδια μαργαρίτα
να στέκεται στον ήλιο
γύρνα πίσω και πότισε την δική σου
το κοτσάνι να ‘ναι πάντα πράσινο
κι έτοιμο να βλαστήσει
για να μην πληρώσεις
κανένα πραματευτή
να στολίσεις το βάζο σου..
Κι’ σαν διψάσεις
κράτα τρείς σταγόνες
και γι’ αυτήν
μην λησμονείς…
Κρέμασε την δροσιά του καλοκαιριού
στον τοίχο σου
για να ζεστάνεις την καρδιά σου
τον χειμώνα
κι’ άφησε τα παράθυρα
ανοιχτά…
να ξέρεις
η μαργαρίτα θ’ αποκτήσει άρωμα
και θα’ σαι ο πρώτος
που θα το μυρίσει
και θα γευτείς το ποίημα της…
Τη γεύση που’ χει ένα ποίημα
την ήπια
και με τη γεύση της ευτυχίας
στα χείλη
σε φίλησα όταν σε βρήκα,
τυχερός απ’ όλους…
Και άτυχος σ’ αυτούς
τους χρόνους
που έπρεπε
να σε οδηγήσω στα σύνορα
να ξαναβρεθείς στον ήλιο
να λευτερωθείς !...
Νίκος Στυλιανού
