στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ο κόσμος πλημμύρισε
ανισομήκη νεύρα ιδεών
ξεφτισμένα και άχρωμα
πια
δηλητηριασμένα
από την τοξική κληρονομιά
του θανάτου…
ο κόσμος ένα πλέγμα
νοσηρών, κακόβουλων σκέψεων
που μαστιγώνουν κάθε μέρα
μια παγωμένη λίμνη
από νεκρή συμπόνια…
(κάποιοι εξακολουθούν
να την αποκαλούν Θεό)
και κάπου εκεί
έχασα το τελευταίο άγγιγμά σου
μου έκλεψαν το ζεστό σου βλέμμα
και η μολυσμένη ατμόσφαιρα
δεν με αφήνει να σε ονειρευτώ
ούτε να πεθάνω…
εάν ήθελες
εάν είχες μια στάλα ενέργεια ακόμη
να με ζωγραφίσεις στα δικά σου όνειρα
τότε μονάχα ίσως ανασηκωθώ
κι έχω οξυγόνο να σε ανασάνω…
Οκτώβρης 2008