 |
|
0.0 |
Written by θανασης κρουσταλης
April 21, 2011 Προβολές: 3629
0
το παρον δεν ανηκει σε καμια συλλογη και εμπνευστηκε συντακτικα απο τις ωδες του μεγα ζακυνθυνου Ανδρεα Καλβου, πριν 10 χρονια.
καλη ανασταση καλο πασχα σε ολους!!!!!!!
Ω!! πόσα Θε, ορμήνεψες
που δεν εγίναν΄ κομα
κι απο ορμηνιές γερνά γοργά
το διψασμένο χώμα
το χώμα που επότισαν
αίματα και βοριάδες,
που΄θρεψε και εσκάπασε
σαν μάνα, τις μυριάδες.
Ω!! κοίτα Θε, πως έμεινε
ο χρόνος λαβωμένος
σε τούτο τ΄ακρογάλανο
κελί, φυλακισμένος
χωρις φαι, χωρις νερό
χωρις μιαν άγια μέρα
κι έχει κατάρα στον καιρό
αόρατη χολέρα.
Ω!! Θε, τα τόσα σου
τα θάμματα, τα αιώνια
στ΄αστέρια αποτραβήχτηκαν
στ΄άστρα που μοιάζουν πιόνια
που τα κουνούν οι 'αγγελοι
ψηλά που κυβερνούνε
ομίχλες που τα κρύβουνε
άνθρωποι σαν μιλούνε.
Και όσα ω!! και ωσαννά!!
ακούστηκαν στον κόσμο
τα κρυψες Θε, να μην χαθουν
σε παραδείσου δυόσμο
να μην χαθούν, να μην σβηστούν
να μην πνιγούν στο χιονι
αμάραντα να ξαναρθούν
σαν γεννηθούν οι πόνοι.
Κι αν όλα τα ετοίμασε
ο άνθρωπος στη γή του
ενα μονάχα δεν ξεχνά
να ψάχνει την ψυχή του
εκείνη που λαβώθηκε
στη λησμονιά, τη λήθη
εκείνη που αέναα
μοιρολογούν οι μύθοι.
Σαν την φυλάνε στα κλεφτά
μακρυά να μην ακούνε
οι ατελείωτες στρατιές
εκείνων που πετούνε
που Θε κρατούνε ενα σταυρό
και μια ψυχή ο καθένας
που είναι όλοι τους πολλοί
και οι πολλοί τους, ένας.
Κι είναι γραμμένη τούτη η ωδή
σ΄ένα ωσαννά τους πάνω
πάνω σε χάρτινο κερί
σε ορμηνιά επάνω
χέρι μικρό , χώμα γυμνό
εκράτησε την πένα
κι ειν΄το φτερό παντοτινό
πίσω απ΄τον καθένα.
| | | |
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
