στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ζω στον Αιώνα του παζαριού.
Εκεί που υπάρχει παραπέτασμα
χεριών απλωμένων για ζεστό χρήμα
που πωλούν την ψυχή τους στο χρώμα του.
Ζω στον Αιώνα δεδουλευμένης ελευθερίας.
Σε χώρο που ίσα πατά το ποδάρι μου
ανάμεσα σε δισεκατομμύρια
που προσπαθούν να ισορροπήσουν στο ένα.
Ζω στον πλανήτη που λυμαίνονται
δυο-τρεις και κόβουν βόλτες κεφάτοι,
πάνω στα εκατομμύρια κεφάλια αμνών.
Μόνο που το ξέρω και το ξέρεις.
Γι’ αυτό σου φωνάζω τώρα στο αυτί.
Γι’ αυτό σου λέω να εξεγερθείς.
Μη με κοιτάς πίσω από παράθυρο.
Στα χαρακώματα έλα. Μη στέκεσαι άκρια.
Αφού χειμώνιασε και θ’ αργήσει ο ανθός μας.
Ίσως έτσι να μάθεις να κοιτάς με άλλο μάτι
τώρα τις αμυγδαλιές που βιάζονται.
KΙΡΚΗ
