στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Τριλογία ποιημάτων γραμμένων σε διαφορετικούς χρόνους
1
Άδειος και μόνος περπατάς στο σκοτάδι,
γύρω σου σκιές που τρεμοπαίζουν στο φως,
κατεβαίνεις αργά τα σκαλοπάτια του Άδη,
για πόσο ακόμα θα είσαι ζωντανός;
Ξένος απ' όλους, μα πιο πολύ από σένα,
βαδίζεις και ψάχνεις για κάποιες απαντήσεις,
γυρνάς πάλι πίσω στα περασμένα,
μα δεν μπορείς να βρεις τις σωστές τις λύσεις.
Θαμμένος από χρόνια σε μια κούφια ζωή,
ψυχανεμίζεσαι τώρα το κακό,
φοβάσαι τ' όνειρο που έβλεπες παιδί,
μήπως τώρα βγει αληθινό.
2
Νοσταλγώ τα περασμένα και θυμάμαι
τις όμορφες στιγμές που έχω ζήσει,
όμως δεν ξέρω άλλο πια ποιος πρέπει νά 'μαι
κι ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει.
Τη μοναξιά φοβάμαι, μα απ' την άλλη
να ζήσω με ανθρώπους με τρομάζει,
χιλιάδες σκέψεις μου βασανίζουν το κεφάλι
κι ένα δάκρυ το πρόσωπό μου μού χαράζει.
Η ιδέα του θανάτου με κυκλώνει
κι ανήλεα μαστιγώνει το μυαλό μου,
τώρα που η νύχτα αλύπητη ζυγώνει
πώς να μπορέσω να εμποδίσω το χαμό μου;
3
Κάθε μέρα η ψυχή μου αγριεύει
κι έχω χάσει πια τον έλεγχό μου,
η μανία του θανάτου με κυριεύει,
κατακλύζει κάθε μέρα το μυαλό μου.
Τους δεσμούς τους παλιούς θα λύσω
και τα σχοινιά που με κρατάνε με το χρόνο
κι όταν ελεύθερος θα είμαι να δακρύσω
παρέα μου θά 'χω μοναχά τον πόνο.
Τις γέφυρες θα κόψω αυτού του κόσμου
και τα φίλα σε ενάντια θε να στρέψω,
για να μου μείνει μονάχα ο εαυτός μου,
ώσπου στο τέλος και μ' αυτόν να ξεμπερδέψω.