στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Να σωπαίνεις,
όταν οι άνθρωποι στυλώνουν τα πόδια τους στην γη
και βυθίζουν τις καρδιές τους μέσα στα λάβαρα μιας ένδοξης μάχης.
Όταν ιαχές πολεμικές τυλίγονται
αργά αργά σαν φίδια στα γόνατα σου.
Να σωπαίνεις,
όταν ραπίζουν όλες τις κόρες της Αλήθειας
που γυμνές ξαπλώνουν τους δρόμους
να περάσει ο χλευασμός.
Να σωπαίνεις
όταν υψώνεται το μαχαίρι, περήφανο
και εσύ από κάτω ανθίζεις,
σαν αχτίδα που ετοιμάζεται να γίνει θυσία
στο σκουριασμένο σύννεφο.
Και σαν σωπαίνεις..
χιλιάδες ψίθυροι θα δραπετεύουν από τα μάτια σου
αντικρίζοντας τους αδαείς.
Εκείνους,
που ποτέ τους δεν κατάφεραν να βγάλουν μια κραυγή,
πιο δυνατή από το δάκρυσμα εκείνο
που στέλνει την σιωπή σου στον Θεό..
Ύστατη Προσευχή.
Ορκισμένο Αντίο.