στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Να λοιπόν και κάτι για το οποίο... παρεξήγησα και μάλωσα τον εαυτό μου... που δεν το γνώριζα τόσο καιρό !... Ό,τι η Ερατώ δηλαδή, ήταν και απόφοιτος Ωδείου και έπαιζε... Κλασικό Βιολί ! Είχε αποφοιτήσει με άριστα !... Αλλά και η Ερατώ δεν γνώριζε πως έγραφα μουσική... και ενώ ποτέ δεν υπήρξε το κύριο επάγγελμα μου, είχε γίνει από μικρός η δεύτερη φύση μου, μαζί με την Ποίηση... Πάντα ερασιτεχνικά, μιας και το επάγγελμά μου ήταν εντελώς σε αντίθετη σφαίρα.... Οργώνοντας θάλασσες και Ωκεανούς 32 ολόκληρα χρόνια.... πλεύσιμα... Ο.. δράστης αυτής της αποκάλυψης δεν ήταν άλλος από το Ιοθώρ... Και θα καταλάβετε πως, από το διάλογο που ακολουθεί...
>>> Πότε ξεκινάς την “Panspermia ?....”
>>> Από την ερχόμενη Πέμπτη ξεκινάω πρόβες... Αλλά μου λείπει ένα «πρώτο» βιολί αριστερά... Και θα ήμουν πολύ τυχερός εάν έβρισκα Σολίστ ! Είναι σπάνιο είδος... Το ψάχνω...
>>> Το βρήκες !...
>>> Τι είναι αυτό τώρα που άκουσα, δεν καταλαβαίνω...
Ο Ιοθώρ για να με «παιδέψει» περισσότερο, συνέχισε...
>>> Το έχεις μπροστά σου !... Και έδειξε την Ερατώ !...
>>> Ε !... ΟΧΙ.... Μη μου πεις !....
>>> Στο είπα ήδη !...
Κοίταξα την Ερατώ.. και την είδα να χαμηλώνει τα μάτια !....
>>> Ερατώ... δεν το πιστεύω,... γιατί ποτέ δεν μου έχεις πει τίποτα γι αυτό ?..,
>>> Δεν το νόμιζα σημαντικό... και ότι θα μπορούσε να σε ενδιαφέρει....
>>> Έχεις δίκιο... απάντησα. Άλλωστε ποτέ δεν θυμάμαι να σου είπα πως ασχολούμαι και γράφω μουσική... Ο Ιοθώρ το ξέρει...
>>> Ναι μου το είπε σήμερα ότι ψάχνεις για βιολί και να στο πω,,, αν μπορώ εγώ να σε καλύψω...
>>> Μα και φυσικά !... Γιατί όχι... Την Πέμπτη, όπως άκουσες, θα χαρώ πολύ να σε δω στη πρόβα, για να κατατοπιστείς και να διαβάσεις και τις παρτιτούρες !...
>>> Μόνη μου θα παίξω ?
>>> Υποθέτω πως σκόπιμα ο Ιοθώρ, δεν σε πληροφόρησε επαρκώς... απάντησα, ενώ ο Ιοθώρ χαμογέλασε και κοιτώντας την Ερατώ είπε...
>>> Αν στα έλεγα όλα... θα χανόταν η έκπληξη που θα σε περιμένει....
>>> Με έκανες να ανυπομονώ από τώρα για να έρθει γρήγορα η .. Πέμπτη !... Και δεν ρωτώ προς το παρόν τίποτα περισσότερο... Απάντησε η Ερατώ δείχνοντας πως είναι χαρούμενη...
Το Ταξίδι ήταν καλό. Φθάσαμε ήσυχα στο Λιμάνι, χωρίς κανένα απρόοπτο. ( .... πως να το γράψω τώρα ?..... άντε, θα το πω... ανθρώπινα..) Άφησα τα παιδιά... στην πλατεία Δημοτικού Θεάτρου και συνέχισα για το σπίτι. Η ώρα είχε προχωρήσει αργά το βράδυ. Δεν με έπαιρνε να κάνω και πολλά. Είχε τελειώσει και το βραδινό δελτίο ειδήσεων, όταν σήκωσα το τηλέφωνο και κάλεσα τα παιδιά στο στούντιο. Είδα ότι ξαφνιάστηκαν – ευελπιστώ ευχάριστα – ρωτώντας με πότε επέστρεψα, πως «τα πέρασα»... τα σχετικά... και πότε «αρχίζουμε».
>>> Μεθαύριο Τετάρτη, 09:30 το πρωί, τους είπα... Να είστε έτοιμοι, ειδοποιήστε τους όλους ... Θα το πάμε χαλαρά και προοδευτικά θα το «τσιτάρουμε» στο «ύψος» που θέλουμε... Είναι 3 τα έργα στο σύνολο και την Πέμπτη, αν όλα πάνε καλά, θα έχουμε την γενική πρόβα μια και θα είμαστε πλήρης, σε όλες τις θέσεις.... Ακυρώστε την ανακοίνωση για αναζήτηση Πρώτου Βιολιού με Προϋπηρεσία και ανάλογα προσόντα... Αλήθεια παρουσιάστηκε κανένας ?
>>> Ήρθανε 3 άτομα... Ο ένας όπως είπε ο Κύριος Στέφανος... (Μαέστρος).. είναι πολύ καλός και πολύ κοντά σε αυτό που ξέρει πως ζητάτε... Σας περιμένει για να τον ακούσετε και να αποφασίστε...
>>> Εντάξει, θα μιλήσω εγώ με τον Στέφανο αύριο... Εσείς όπως είπα, πες το και στον Συμεών, ακυρώστε την αγγελία.
Περιέργως δεν υπήρξε καμία ερώτηση ή αντίδραση... Ακούστηκε μόνο ένα «ωραία»... και έτσι κλείσαμε το τηλέφωνο.
(συνεχίζεται....)
Νίκος Στυλιανού
