στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
… … >> Με ακούς ?... επανέλαβε ο Γιατρός… τι .... δεν ξέρω… κάτι συνέβη ξαφνικά… με συγχωρείς… με καλεί η νοσοκόμα … είναι η βραδινή… για κάτι επείγον μου λέει…
….. όντως και εγώ άκουσα τη φωνή της από το τηλέφωνο να φωνάζει … --- Γρήγορα γιατρέ !…….
>>> Λοιπόν κλείνω !... με συγχωρείς , θα σε πάρω σε λίγο... μου είπε ο Χάρης και έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο….
Η ώρα περνούσε και τόσο η ανησυχία μου μεγάλωνε… Το ένστικτο μου με προειδοποιούσε για κάτι σοβαρό και άσχημο… Η σκέψη μου ταξίδευε στον Ιοθώρ… Πόσο αλήθεια ένιωθα αναγκαία την παρουσία του αυτή τη στιγμή… Όσα και να σκεφτόμουνα, πάντα κατέληγα στο ίδιο δυστυχώς συμπέρασμα. Το πόσο «Επιτηδευμένα» Μικρός και Αδύνατος Ευάλωτος και Αμελητέος και Ανίκανος είναι γενικά κάθε άνθρωπος, όταν έρχεται αντιμέτωπος με «δύσκολες» «αφύσικες» και «ανεξήγητες» παρόμοιες καταστάσεις, που εν πρώτοις φαίνονται ως «φυσιολογικές», αλλά Δεν είναι… «Δεν είναι θέλημα… θεού !...» όπως λένε οι αδαείς, οι επιπόλαιοι, οι απαίδευτοι και οι άσχετοι… Και πάλι ήλθαν στο μυαλό μου λέξη προς λέξη τα Λόγια Του Ουριήλ… που και πάλι «κούμπωσαν» στον ενεστώτα χρόνο…. Και ερμηνεύουν καθ’ ολοκληρία και τα γεγονότα που εξελίσσονται Τώρα….
[<< --.... Σ' αυτό τον κόσμο που δημιούργησε Παράνομα, Ολόκληρη η φύση του «αυτοκληθέντα …θεού», βασίζεται στην βία, την αδικία, το μίσος την αλαζονεία, την πλάνη, την δολοπλοκία, τον εγωισμό και τον φθόνο..... άλλωστε αυτά όλα είναι και οι μεγάλες "πηγές" της Ενέργειας που αντλεί και χρειάζεται ο τρισάθλιος πλαστογράφος, για να " επιβιώνει αιώνια " και να βασιλεύει... στο χάος που δημιούργησε....
Δεν θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί διαφορετικά !.......... Και ειδικά από αυτόν !.......... Γι' αυτό και Εκρίθη τελεσίδικα και κατέπεσε από τον Αληθινό Κόσμο, και κατατροπώθηκε από τον Αληθινό και Μοναδικό Πατέρα Θεό !!.........Κι όταν.... κάποτε κάποιοι από εσάς.... αναρωτήθηκαν κατά την κρίση τους, γιατί υπάρχει στον κόσμο του δήθεν "καλού θεού" η τόση αδικία, δεν σας επέτρεψε να το σκεφτεί και να το επεξεργαστεί περισσότερο, ο σε Αμνησία ευρισκόμενος και "κλειδωμένος" εγκέφαλος σας, γι’ αυτό και το προσπεράσατε, ρίχνοντας εσείς οι ίδιοι την ευθύνη πάνω σας !.... Για όλα τα απαίσια λάθη της γελοίας δημιουργίας του. Θεωρούσατε κάθε φορά πως προέρχονταν από δικά σας λάθη και δική σας ευθύνη.... Άλλωστε έτσι είχε προγραμματίσει την δόλια πλεκτάνη, γιατί έτσι τον βόλευε, να σας ελέγχει πάντοτε ως υποχείρια και δεν μπορέσατε να καταλάβετε ποτέ, πως όλη η φύση του και η δημιουργία του, στηρίζεται στην ασύστολη βία, την αδικία, την αλαζονεία, την πλάνη και την νοθεία...... Ακριβώς όπως είναι και το υπαρξιακό "στρεβλό - γέννημα από καταβολής" και τα χαρακτηριστικά του έκπτωτου αυτού άρχοντα, ή άλλως ..." θεού" , όπως ο ίδιος αυτοαποκλήθηκε !... Μια υποδεέστερη και δόλια θεότητα...... Ο άθλιος Εωσφόρος λοιπόν !....... Ο οποίος και Γνωρίζει πολύ καλά και την Συνέχεια, και το Τέλος !....... Εκ των άνομων Πράξεων του άλλωστε, επήλθε πόλεμος στο στερέωμα όπου ήλθε ο Άρχων Μιχαήλ μαζί με εμάς και τους αγγέλους Του εναντίων του δράκοντος, του διαβόλου, ο οποίος όταν είδε ό,τι κανείς από τους αθάνατους και τους αγγέλους δεν παραδέχθηκε ότι είναι θεός τότε επαναστάτησε και ήλθε με τους δικούς του «αγγέλους και μεταλλασθέντες ήδη, μετά την πτώση τους σε δαίμονες», στην μάχη, λέγοντας ότι αυτός είναι θεός και δεν υπάρχει κανένας άλλος !.....
>>----- Όμως δεν υπερίσχυσεν, αλλά Ενικήθει ολοσχερώς και κατά κράτος και η ήττα του ήταν τόσο μεγάλη ώστε δεν ευρέθη πλέον τόπος δι’ αυτόν εις τον ουρανόν.....
" (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝ. ΚΕΦ 12/7 ) - Και εγένετο πόλεμος εν τω ουρανώ. Ο Μιχαήλ και οι άγγελοι Αυτού - του πολεμήσαι μετά του δράκοντος, και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού. 12/8 - και ουκ ίσχυσεν, ουδέ τόπος ευρέθη αυτώ έτι εν τω ουρανώ ". ΚΕΦ. ΙΒ παρ. 3 " Και εφάνη άλλο σημείον εν τω ουρανώ, και ιδού, δράκων μέγας κόκκινος, έχων κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα, και επί τας κεφαλάς αυτού διαδήματα επτά... Παρ. 9. - Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη ει την γην ".
>>----- Ο Ιαλδαβαώθ λοιπόν, μετά την ολοκληρωτική του ήτα και παράδοση που υπέστη από τον Μιχαήλ και την εξορία του στη Γη που μόνο "ελέγχει", δεν έχει πλέον την δύναμη ούτε την "κανονικότητα" να τα βάλει ξανά μαζί Του, γι’ αυτό και αποχώρησε και εξαφανίστηκε με τους ακολούθους του, - ..... Και τα τελευταία λόγια Του Ουριήλ, όπως ακριβώς τα θυμάμαι και έχουν αποτυπωθεί ανεξίτηλα στο μυαλό μου….
>>----- Ένα ασύλληπτα μεγάλο ενεργειακό "Βασίλειο" αναπτύσσεται και γιγαντώνεται ολοένα και περισσότερο καθώς τροφοδοτείται από την ενέργεια που παράγεται από τα θετικά ή τα αρνητικά ή τα βίαια συναισθήματα των ανθρώπων, αλλά και από την προσπάθεια των κόπων, της έντασης και του πόνου τους... Έτσι εξασφαλίζουν διαρκώς την αιχμαλωσία του ανθρώπου προς όφελος τους... >>
>>----- " Εσείς οι Άνθρωποι... που επί αιώνες ζείτε στον κόσμο ενός έκπτωτου δημιουργού, που πέρασε πλέον στο κύτταρο σας να τον λατρεύετε ως θεό, και ας υπάρχουν όλες οι απτές αποδείξεις της αλήθειας μιας αποτυχημένης δημιουργίας, με τόσα ασύλληπτα λάθη που οδηγούν πάντοτε στο ίδιο αποτέλεσμα.... στην καταστροφή και στον Θάνατο !... Τον θάνατο που είναι άγνωστος και ανεπίτρεπτος στη Θεία Δημιουργία, και η τρανταχτή μεγάλη ένδειξη της "πλαστής" και ατελούς δημιουργίας, είναι τα τόσα πολλά σφάλματα, αδικίες και τόση ωμή Βία στη Γη !....
Και στην ισχυρή κτάπληξη και το Σοκ το οποίο υπέστην και βρέθηκα, στο άκουσμα των όσων έλεγε Ο Ουριήλ, οι επόμενες φράσεις, ήρθαν να εξισορροπήσουν την κατάσταση μου και να μην καταρρεύσω…
>>------ Μην ταράζεσαι τόσο λοιπόν και μην καταπίπτεις !..... Γιατί όταν γνωρίσεις την Όλη Αλήθεια, και ελευθερωθείς από τα αισχρά και εγκληματικά παράνομα δεσμά σου, τότε η Γαλήνη, η Ειρήνη, η Ηρεμία και η Ευλογία της αιώνιας Ευδαιμονίας του Αληθινού κόσμου που στερείσαι και που πραγματικά ανήκουν σε κάθε Ουράνιο Άνθρωπο, τότε θα επιστρέψεις στον Αληθινό Κόσμο. Τότε θα ανταμειφθείς και θα ζήσεις Την Αληθινή, Αιώνια, Ουράνια Ζωή που Σου Ανήκει, όπως και σε όλους τους ανθρώπους που πλάνεψε δόλια ο Εωσφόρος (θεός), ο άρχων όπως είπα και δημιουργός του κόσμου τούτου και ολοκλήρωσε το βαρύ έγκλημα επιβάλλοντας την Αμνησία !!.... Αυτό δεν θα το ξεχάσεις Ποτέ !!...
Και τότε θυμάμαι στην τελευταία ερώτηση μου, για την σχέση του ανθρώπου και του δημιουργού του, η απάντηση ήταν το ίδιο σοκαριστική….
>>------ Με λύπη λοιπόν σου αποκαλύπτω, πως ο Δημιουργός και άρχων του κόσμου τούτου, είναι ο εκπεσών Εωσφόρος, μια υποδεέστερη σκοτεινή θεότητα που δεν του είναι δυνατόν να πράξη και μόνο το Αγαθό, επειδή μέσα του υπάρχει από καταβολής του και το κακό και άθλιο.... Αυτός είναι ο πλαστογράφος αυτόκλητος θεός, και ο άρχων του κόσμου τούτου, που εν αγνοία τους οι περισσότεροι άνθρωποι λατρεύουν ως Θεό !!..... Γι’ αυτό σου λέγω πως ο υλικός άνθρωπος είναι δημιούργημα ενός κατώτερου θεού... το υλικό σώμα το οποίο είναι δημιούργημα του άθλιου Εωσφόρου, είναι στην πραγματικότητα η φυλακή του πραγματικού και αληθινού Ουράνιου Ανθρώπου. Και το έγκλημα του τρισάθλιου και ανίκανου να μιμηθεί τον Αληθινό Κόσμο, Εωσφόρου, ολοκληρώνεται με την Αμνησία που επιβάλλει στον απαχθέντα δολίως και φυλακισμένο πλέον παρανόμως Ουράνιο Άνθρωπο !!...... Λυπάμαι !..... Αλλά αυτή είναι η Αλήθεια και η απάντηση στην ερώτηση σου…..
Από την αναδρομή και τον βαθύ στοχασμό μου, με επανέφερε το δυνατό χτύπημα του τηλεφώνου …
>> Ναι…Έλα Χάρη, τι έγινε φίλε ? Περιμένω τόση ώρα με μεγάλη αγωνία να σε ακούσω…Τι συνέβη έτσι ξαφνικά προηγουμένως, ήταν κάτι σοβαρό ?
Η φωνή του Γιατρού, μου ακουγόταν περίεργα αλλαγμένη και αγνώριστη !...
>> Τα πράγματα από περίεργα στην αρχή, έχουν γίνει πολύ σοβαρά !.... και δεν ξέρω πλέον εγώ πόσο μπορώ να βοηθήσω !...
Σχεδόν έπεσα από τα σύννεφα, από το ύφος και την βαριά, αλλαγμένη και απότομη φωνή που άκουγα και δεν πίστευα πως μιλούσα με τον φίλο μου…
>> Χάρη… δεν σε ακούω καλά φίλε… τι συνέβη Γιατρέ… εξήγησε μου σε παρακαλώ γιατί δεν καταλαβαίνω…
>> Εσύ ξέρεις !.... Μη με κοροϊδεύεις πλέον… Δεν το φανταζόμουν ποτέ από σένα… Τόλμησες να τις φέρεις και στην κλινική μου…. Ανόητε !... Για να καλύψεις τις πράξεις σου και να έχεις όπως νόμισες, ένα καλό άλλοθι ! Και μη με ξαναπείς φίλο σου. ! Τα έμαθα όλα !... Την Ερατώ τη σώσαμε την τελευταία στιγμή από την αυτοκτονία ! Μια χούφτα χάπια exforge των 400 mg…. 28 χάπια… 2 άδειες καρτέλες, βρήκε η νοσοκόμα, που με δυσκολία κατάφερε να της ανοίξει την χούφτα του χεριού της… και αν δεν έμπαινε στο θάλαμο εκείνη τη στιγμή, θα τα είχε καταπιεί , με αποτέλεσμα το πνευμονικό οίδημα και το θάνατο σε ελάχιστο χρόνο, που δεν θα προλαβαίναμε να κάνουμε πλύση στομάχου… Εσύ.. είπε ότι φταις ! Και ότι εσύ την έφερες σε αυτή τη κατάσταση !... Δεν ξέρω και ούτε με ενδιαφέρει γιατί το έκανες αυτό !... Εγώ πλέον βγαίνω από την εξίσωση… Το λόγο τον έχει η αστυνομία από εδώ και πέρα !... Και το τηλέφωνο έκλεισε με θόρυβο….
Το ακουστικό σχεδόν έπεσε από τα χέρια μου με όσα είχα ακούσει…. Ξεπέρασα όμως γρήγορα το αρχικό Σοκ και κατάλαβα ότι πλέον είχε αρχίσει ο Μεγάλος Πόλεμος… Έπρεπε να βρω ένα ήσυχο μέρος, κάπου μακριά από εδώ που βρίσκομαι … Σε λίγο ίσως έρθει και η αστυνομία να με συλλάβει… σκέφθηκα. Όμως ο Ιοθώρ μου είπε, ότι δεν θα υπάρξει άλλος ψευδομάρτυρας να με κατηγορήσει… και δεν πιστεύω ποτέ, ότι μου είχε πει ψέματα ή ότι έκανε λάθος !.... Και έβλεπα καθαρά πως όχι μόνο είχα στοχοποιηθεί, αλλά είχε πλέον ανοιχτά αρχίσει ο πόλεμος… Τότε γιατί ο Ιοθώρ δεν επικοινωνεί μαζί μου ? σκέφθηκα…. Πιστεύω ότι θα παρακολουθεί το ό,τι συμβαίνει… Ξέρει ό,τι ένας τέτοιος πόλεμος είναι πάντοτε άνισος για έναν άνθρωπο… και καταδικασμένος. Όμως παρ’ ότι που πίστευα ότι τελικά ο Ιοθώρ θα «παρουσιαστεί» … τελικά δεν αισθανόμουν φόβο, όχι γιατί υπερτιμούσα τον εαυτό μου ότι έχω τις δυνάμεις να αντιπαρατεθώ με τους καταραμένους δαίμονες, αλλά ότι είχα τη γνώση, τουλάχιστον να προφυλαχτώ από δαύτους έως ένα σημείο… Και αυτό ήταν ομολογώ μια θεία «δωρεά», η Μαθητεία μου δηλαδή με τον Ουριήλ και η «φιλία» μου με τον Ιοθώρ…..
Ώστε και ο Γιατρός λοιπόν !…σκέφτηκα… Και ο παιδικός μου φίλος από το Γυμνάσιο !... Ένας δικός μου θα πω άνθρωπος, που με ήξερε καλά… Ακόμα και αυτός, με πόση ευκολία Χειραγωγήθηκε !....Και πόσο γρήγορα βρίσκεται απέναντι μου… Αλλά φυσικά πάλι , που να καταλάβαινε και που να ήξερε, ότι αυτά που άκουγε , δεν τα έλεγε η Ερατώ αλλά ο δαίμονας που την είχε καταλάβει, άθελα της…. Προσωρινά όμως, και το πίστευα υπαρξιακά αυτό…. Το είχα ορκιστεί στον εαυτό μου… να μη την αφήσω αβοήθητη στο έλεος του ανθρωποκτόνου δαίμονα…
Όπως προηγουμένως άντεξα την πίεση… Έτσι τώρα ανάσανα με ανακούφιση γιατί αυτό που παρακαλούσα και πίστευα ότι θα συμβεί… Και Ναι… συνέβαινε Επιτέλους !… Συγκλονισμένος άρχισα να τον πλησιάζω… Μπροστά μου είχα τον Ιοθώρ !… Ολοζώντανο και πάλι !...
>> Με πόση Χαρά και Ανακούφιση σε βλέπω πάλι Ιοθώρ… Ψέλισσα …
Τα λόγια του Ιοθώρ ήταν κοφτά και γρήγορα…
>> Φύγε αμέσως ! Ανέβα στο μοναστήρι και πάλι… Θα σε περιμένω εκεί και θα τα πούμε !.... Δεν θα τολμήσουν να πλησιάσουν εκεί…. Το γιατί, θα το μάθεις όταν έρθεις !...
Το δωμάτιο και πάλι ήταν άδειο…. Μόνος και πάλι… Με γρήγορες κινήσεις ντύθηκα, πήρα τα κλειδιά του αυτοκινήτου και έτρεξα στο σημείο που το είχα παρκάρει…
(συνεχίζεται….)
Νίκος Στυλιανού
