στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Στη γωνιά ένα τζάκι. Ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι. Η μάνα ζυμώνει. Η γιαγιά πλέκει μια ζακέτα. Μια μικρή με μια πάνινη κούκλα φτιάχνει τον κόσμο της. Ένας μικρός με τιράντες και κοντό παντελονάκι με ένα κομμάτι ξύλο φτιάχνει το τόξο του Οδυσσέα. Ο άντρας λείπει.
Σε λίγο το σούρουπο θα τον βοηθήσει να βρει τους ανθρώπους του.
Χρώματα λίγα. Το μεγαλείο της λιτότητας στη στιγμή. Ένα φως στην άκρη της κάμαρας και μια χειροποίητη κεντημένη κουρτίνα να δίνει τους σχηματισμούς που λείπουν από τη ζωγραφιά.
Σε λίγο θα πέσει κι άλλο το φως, κάτω απ’ τα σκεπάσματα. Θα μαζευτεί η γιαγιά με το παραμύθι να δώσει τον πρόλογο του ύπνου. Θα κλείσουν τα βλέφαρα μαζεύοντας το παρελθόν στα μικρά κουτάκια της σκέψης.
Στη γωνιά ένα τζάκι μαρμάρινο με χρυσά επικαλύμματα.
Ένα μεγάλο σκαλιστό τραπέζι.
Η Μάνα βάφει τα νύχια της φορώντας ένα διάφανο νυχτικό. Η γιαγιά με μαύρο φόρεμα έχει στα χέρια της μια τράπουλα. Μια μικρή ντυμένη μεγαλίστικα κλαίει εκνευρισμένη. Ένας μικρός με τακτοποιημένο μαλλί, παίζει κτυπώντας με μανία κάποια πλήκτρα. Πού και πού φτύνει στο χαλί κάποια σπόρια που μασουλά.
Ο άντρας είναι εκεί. Ένα τηλέφωνο στο χέρι και μια μεγάλη οθόνη μπροστά του. Μιλά ακατάπαυστα, αδιαφορώντας.
Στο παλάτι της μοναξιάς θα πέσει κι άλλο το φως.
Και το σούρουπο ίσως να βοηθήσει τους ανθρώπους να βρουν τον άνθρωπο.
Καληνύχτα σας!
Γιώργος Θεοδοσίου
