ησουν ενας αβολευτος,
δεν σε χωραγε ο τοπος,
εψαχνες με τα γραφτα σου να βρεις καποιο τοπο με ηλιοφανεια,
σκοταδισμος. ευρωπη.
ο πατερας σου σκοτώθηκε σε πολεμο το 1914. εσυ ορφανος. ενος χρονου.
Ομως εδω, τωρα μαζι μου, δεν ηλθαμε για να μιλησουμε πενθημα,
μιζερα κ απανθρωπα. Ξερω οτι θα μου πεις οτι τα πραγματα τωρα δεν εχουν αλλαξει,
μαλλον χειροτερευει η κατασταση του ασθενη που ονομαζεται ευρωπη. Θα τολμουσα να πω: ο φασισμος με το νέο προσωπο,
μια χουφτα κοντοφθαλμα στυγνα συμφεροντα.
«Δεν υπάρχει παρά ένα μονάχα φιλοσοφικό πρόβλημα πραγματικά σοβαρό: το πρόβλημα της αυτοκτονίας. Τη στιγμή που αποφασίζεις πως η ζωή αξίζει ή δεν αξίζει τον κόπο να τη ζήσεις, απαντάς στο βασικό πρόβλημα της φιλοσοφιας. Τα υπόλοιπα, εάν ο κόσμος έχει τρεις διαστάσεις, εάν το πνεύμα διαιρείται σε εννιά ή δώδεκα κατηγορίες, ακολουθούν. Είναι παιχνίδια· αρχικά πρέπει να απαντήσουμε.» Αλμπερ Καμυ
καπου αλλου λεει:
«Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που αρνείται να είναι αυτό που είναι.»
κατι ακομα απο αυτον:
«Το σχολείο μας προετοιμάζει για τη ζωή σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει.»
και ξανα ο ιδιος;
«Η πολιτική και η μοίρα της ανθρωπότητας διαμορφώνονται από ανθρώπους χωρίς ιδανικά και χωρίς μεγαλείο. Άνθρωποι που έχουν μεγαλείο μέσα τους δεν ασχολούνται με την πολιτική.»
Αυτο το τελευταιο ηταν κατι που επισημανθηκε κ απο τον Πλατωνα , οτι δηλαδη, οι ανθρωποι που εχουν μεγαλειο μεσα τους δεν θελουν να διοικουν κανενα.
Ειμαστε εδω, σε αυτο το σημειο,
που ολα δειχνουν ισοπεδωμενα, ολα δειχνουν πραγματα,
σαν τα επιπλα ενος σπιτιου που απλα αλλαζουν θεση.
Ειμαστε ανθρωποι. Ανθρωπος σημαινει ενα ερωτημα: να ζησω ΄η να αυτοκτονησω;
Αν αποφασισω οτι πρεπει να ζησω, τοτε στο επικεντρο μου ειναι ο Ανθρωπος.
Αν αποφασισω να αυτοκτονήσω στο κεντρο μου κατοικει πράγμα.
σημ: το παραπανω γραφτηκε με αφορμη το γραφημα του φιλου Τακη Φαβιου για τον Αλμπερ Καμυ. φιλε Τακη να εχεις μια ομορφη μερα, με εκτιμηση κριστοφ