στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
ευχαριστω ολους για τα χρονια πολλα.
ξεκινησε την ζωη του μαθαινοντας τον εαυτο του. Του χαμογελουσαν ολοι,
χαμογελαγε κ αυτος. Εκλαιγε, εκλαιγαν μαζι του.
Μωρο στην κουνια,
μετα εμαθε να χεζει κανονικα οπως ολοι οι αλλοι,
να περπατα οπως ολοι οι αλλοι.Εμαθε γραμματα. Εμαθε τον ερωτα,
εμαθε τα καλα κ τα κακα του κοσμου μας. Δουλεψε , γερασε,
οπως ολοι οι αλλοι. Ηταν πλεον αρκετα σοφος. Δεν ειχε την ανυπομονησια των νεαρων,
δεν ηθελε να αλλαξει κανεναν,
δεν ηθελε να γινει πλεον προεδρος,
κ ξαφνικα συνειδητοποιησε οτι στα χερια του κυλουσε αμμος,
οτι επιανε στα χερια του γινοταν αμμος. Η ονομαζομενη υλη δεν ηταν παρα
τρεχουμενη αμμος,
επεφτε στα καλουπια που εφτιαχνε με την φαντασια του, επαιζε με αυτά τα καλουπια. Το ιδιο εκανα κ οι αλλοι,
τοτε καταλαβε οτι καποιος του επαιξε ενα παιχνιδι. Ηταν το Εγω. Τοτε ξυπνησε απο αυτο το ονειρο. Ηταν ένα ομορφο ονειρο.
Τι του εμενε πλεον; Αφου ηταν ολα ονειρα, τι του εμενε στα χερια; Τα ειχε χασει ολα; Ηταν ολα μάταια;
τοτε…
συμβαινει. Θα συμβει σε ολους αργα ή γρηγορα. Καταλαβε οτι ο παρατηρητης ηταν εκει.
Ποιος παρατηρησε οτι ολα αυτα ηταν ονειρο; Ο Παρατηρητης, ο Αυτοπτης μαρτυρας, η Συνειδητοτητα. Ολα ειναι
επιγνωση, συνειδητοτητα, Ειναι. Το Σχεδιο.
κοιταξε το Σχεδιο στην αρχη με καποιο φοβο,
κ μετα, με μια μεγαλη εμπιστοσυνη σε αυτο το Σχεδιο, εκανε το πρωτο του βημα.
Ευχαριστω ολους για τις ομορφες ευχες σας. Να περνατε παντα ομορφα κ αγαπημενα, με εκτιμηση κριστοφ
