στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
στην πραγματικότητα ολοι μας ειμαστε μεταναστες,
ακομα κ να θελεις να μεινει στατικος, στασιμος… δεν υπαρχει τροπος να καθηλωθεις,
μονο τα αψυχα μπορουν να καθηλωθουν. Ομως ακομα κ αυτά καταρρεουν , αλλάζουν μορφη, διαλύονται κλπ. Η κινηση είναι ο τροπος που υπαρχει ο Κοσμος. Κοιταξε γυρω κ θα το δεις,
ακομα κ αυτή η συντομη ζωη μας των 70-80 χρονων- μεσα στο πλαισιο του απειρου- ,
ακομα κ αυτή μπορει να αντιληφθεί την αλλαγη, την κινηση. Ετσι ειμαστε ολοι με μια βαλιτσα στο χερι.
Στην βαλιτσα θα νομιζε κανεις ότι είναι γεματη με εγγραφα , όμως δεν υπαρχει τιποτε. Ποτέ εκει μεσα δεν υπηρχε κατι. Σκετος αερας κοπανιστος. Ετσι πολλοι πετανε την βαλιτσα- είναι άχρηστο βαρος- κ ζουν την ζωη ετσι όπως ερχεται. Αλλες φορες εχει χαρες κ άλλες φορες λυπες, άλλες είναι αδιαφορη.
Ειμαστε ολοι μεταναστες,
απλα οι ζωες μας σταματουν σε διαφορους σταθμους,
ελλαδα, ισπανια, πορτογαλια, αγγλια, συρια , παλαιστινη, ισραηλ, ρωσια, αμερικη. Ολοι αυτοι είναι σταθμοι καποιου τρενου,
η δουλεια μας,
η αγαπη μας, ο ερωτας μας. Σταθμοι.
Στην πραγματικοτητα δεν είναι καν σταθμοι. Ειμαστε σε ένα σπιτι κ μετακινούμαστε από δωματιο σε δωματιο. Στο καθιστικό, στην κουζινα, στο υπνοδωματιο. Πώς να το πω: το ξενοδοχείο που μενουμε ολοι μας ονομαζεται Γη. Η Γη μας. Αυτος ο ομορφος τοπος. Ο μονος γνωστος πλανητης με ζωη. Σφύζει από ζωη, κάθε μοναδικη του υπαρξη ειναι ένα θαυμα. Ζουμε μεσα σε ενα θαυμα.
Ομως εσυ τα ξερεις καλυτερα από εμενα. Φλυάρησα υπερβολικα.
Ευχομαι στα παιδια της "Δημιουργικης Γραφης" οτι πιο ομορφο στη ζωη τους.
με εκτιμηση kristof
