ΔΙΑΣ

ΔΙΑΣ. Δεν εχει να κανει με θεους. Εχει να κανει με κατι πιο θεικο. Με την ζωη. Ειναι το μοναδικο μου εργο οπου ο θανατος ερχεται σε δευτερη μοιρα. Σχεδον σβήνεται απο τον χάρτη, δεν υπαρχει. Εξουσια ειναι η Ζωη.

Ελατε μαζι μου σε μια ιστορια οπως δεν την εχετε ξαναδει. Ειναι ενα εργο ανθρωπινο, ζωικο, φυσικο, πετρινο. Παίρνουν μερος ολα τα στοιχεία της φυσης. Ειναι μια ιστορια συνδημιουργιας του κοσμου. Αν θελεις να ελθεις μαζι μου θα πρεπει να αφιερώσεις ολο σου τον χρονο εδω. Ετσι, κινητα, τηλεορασεις ,ραδιοφωνα, ταμπλετ, τηλεφωνα ενσυρματα, ολα πρεπει να βγουν απο την πριζα. Ειναι μια ιστορια απο τα μεσα, σαν να μου φανερωθηκε το πιο σπουδαιο μυστικο κ πρεπει να το μοιραστω μαζι σου. Εγω σε λιγο φευγω κ πρεπει να σου δωσω ενα μυστικο. Ειναι η τελευταια μου κινηση λιγο πριν πεθανω κ πρεπει να εισαι εδω διπλα μου να μου κρατας το χερι κ γω το δικο σου κ να με βλεπεις να σβηνω να φευγω. Οι τελευταιες μου λεξεις απο ολο το ζουμι της ζωης μου, το αποσταγμα της.

Ο ΔΙΑΣ δεν ειναι θεος, ειναι κατι πιο ανωτερο απο θεος. Εξάλλου οι θεοι ειναι αποδειγμενα πλεον οτι ποτε δεν υπηρξαν. Ηταν ενα ομορφο παραμυθι. Στο δημοτικο σχολειο ακουγες διαφορα παραμυθια για θεους κ συνεχιζεις τα ιδια παραμυθια να τα ακους κ τωρα που μεγαλωσες. Ομως εσυ που συνεχιζεις να με διαβαζεις ,τωρα αμφισβητείς, κ αν δεν αμφισβητείς, ψαχνεσαι να βρεις μονο σου κατι, που θα μπορει να το πεις: Αληθεια. Ολη μας τη ζωη ψαχνουμε για κατι που θα μπορουσαμε να ακουμπησουμε το κεφαλι μας πανω του κ να εμπιστευτούμε, σαν μανα μας.

Ο ΔΙΑΣ γεννηθηκε αρχες του 2008. Εκτοτε μεχρι τον Απριλη , στις 2 Απριλιου του 2015, ημερα πεμπτη, ειμασταν μαζι. Στις 2 απριλιου κατι μεσολαβησε κ πλεον δεν ειμαστε μαζι. Ουτε μπορω να κανω κατι για να αλλαξω αυτη την κατασταση. Δεν ειναι στο μετρο των δυνατοτητων μου. Κανενας δεν ειναι, οτι εγινε εγινε, δεν ξεγινεται.

Κατα καποιον τροπο, ενω ειμασταν μαζι, τον κτυπησαν δυο δυνατοι κεραυνοι σε σχημα μικροσκοπικων βακτηριων κ τον εξολόθρευσαν. Αυτα τα βακτηρια ειναι τοσο μικρα που ακομα κ με μικροσκόπιο δεν μπορεις να τα δεις, δρουν αθεατα αλλα βλεπεις τις συνέπιες τους. Σε εξολοθρευουν. Ο λογος που εγινε αυτο, αυτη η επιδρομη εναντιον του ΔΙΑ ειναι αγνωστος, ομως κανείς δεν μπορει να αντιμετωπισει τα θανατηφορα βακτηρια, εχουν την δικη τους ιστορια. Η ζωη επιτίθεται στον εαυτο της. Ζωη ενατιον ζωης. Ειναι μια παραδοχή που θα πρεπει να εχεις παντα κατα νου: ΖΩΗ εναντιον ΖΩΗΣ.

Εδω ας σταματήσουμε λιγο κ ας κλεισουμε τα ματια μας χωρις να κανουμε τιποτε κ ας μείνει στο μυαλο μας αυτη η παραδοχη: ΖΩΗ ενατιον ΖΩΗΣ. Ας αφησουμε αυτο να ειναι μονο στο μυαλο κ μετα ας το δουμε να φευγει( παντα με κλειστα ματια, καθισμενοι, σιωπηλοι).

...

τρεις τελίτσες σαν αναμονη καποιου σπουδαιου γεγονοτος. Αφου ανοίξεις τα ματια, ακουμπησε το χερι στην καρδια σου κ κανε μια υπόκλιση μαζι με ενα ευχαριστω. Το ευχαριστω αυτο δεν απευθυνεται σε καποιον συγκεγκριμενα, δεν εχει καποιον αποδέχτη. μονο κ μονο οτι υπαρχεις κ αναπνεεις αυτο κ μονο φτανει ναπεις ευχαριστω.

ΔΙΑΣ.

Συνηθως οταν μιλαμε για θεους μιλουμε για εξωπραγματικα κ σπουδαια γεγονοτα, να ριχνουν κεραυνους , να ανασταίνουν κοσμο, να κανουν τους θνητους θεους κ γενικα να κανουν οτι θελουν , σαν να εχουν στα χερια τους την τυχη του κοσμου, σαν να ειναι δημιουργοι του κοσμου. Δεν τους εφτιαξε κανενας αλλα γίναν απο μονοι τους κ μετα δημιουργησαν τον κοσμο. Μπορει κ να ειναι ετσι, μπορει ομως κ οχι. Αν ειναι Ναι, τοτε η τυχη μου ειναι στα χερια τους. Αν ειναι Οχι ,η τυχη μου ειναι στα δικα μου χερια.

Δεν συμμερίζομαι καμια αποψη, ουτε την μια ουτε την αλλη. Η λύση παντα βρισκεται στο ενδιαμεσο. Τον κοσμο δεν δημιουργησαν οι θεοι, κ τον κοσμο δεν τον δημιουργησε κανενας αλλα υπαρχει απο μονος του. Κ οι δυο θεωριες ειναι λαθος , η απαντηση ειναι στο ενδιαμεσο: κοσμος δημιουργημένος απο θεους, που εγω το δημιουργημα τους, δημιουργω τους θεους κ τους δινω πνοη για να υπαρχουν.

Στην κοινωνια των ανθρωπων υπαρχει μονο το Ναι κ Το Οχι, δεν υπαρχει μια ενδιαμεση λεξη, ουτε Ναι, ουτε Οχι. Παντα το μυαλο μας ειναι δυαδικο κ παντα θελει να διαλέγει, επειδη ετσι νιωθει βολικα, ομως η ιδια η Ζωη ειναι παντα στο ενδιαμεσο, ειναι ΝΑΙΟΧΙ, μια λεξη, ενιαια. Η Ζωη ειναι ενα ενιαιο ΝΑΙΟΧΙ, κ δεν υπαρχει τροπος να το διαχωρισεις, ειναι ενα.

Κ ο ΔΙΑΣ μου, το πιστο μου λυκοσκυλακι μου, εφυγε στην αγκαλια μου με μια ενεση ευθανασιας, κτυπημενο ταυτοχρονα απο τις δυο πιο επικινδυνες αρρωστιες των σκυλων, σε ηλικια 7 χρονων. Ενα καθολα ομορφο σκυλακι, περηφανο, γεννημενο αρχηγος, κυνηγος, ενα σκυλακι γεματο ενεργεια περηφανος που το ειχα μαζι μου κ καναμε τις καθημερινες μας βολτες.

Δεν εχει τοσο σημασια ο θανατος. Ο θανατος ετσι κ αλλιως θα συμβει, ειναι κατι το δεδομενο, δεν ειναι μια ανακάλυψη που την μαθαμε προσφατα. Την ξερουμε απο τοτε που αυτο το ον κατεβηκε απο τα δεντρα. Κ πριν να υπαρξει αυτο το ον υπηρχε ο θανατος, αλλα κανενα ζωντανο πλασμα δεν το γνωριζε, μεχρι που εκανε την εμφανιση του ο ανθρωπος.

Ο ανθρωπος κοιταξε τα αστερια, κ δημιουργησε τον θεο. Αργοτερα εβαλε τον ιδιο τον θεο κ δημιουργησε τον κοσμο,

κατ’εικονα κ ομοίωση του. Του εδωσε χαρακτηριστικα ανθρωπινα,

αυτος ο θεος μπορουσε να επαινεί, να καταδικαζει, να μισει, να αγαπα, να ειναι σοβαρος να χαμογελα, να κλαει, να καθεται σιωπηλος κ να κοιταζει σιωπηλα, να συγχωρει τους αμαρτωλούς.

Θελει κουραγιο να ξερεις οτι θα πεθανεις κ ομως να θελεις να συνεχιζεις να ζεις. Ακομα περισσοτερο κουραγιο θελει, για οσους απο εμας γνωριζουν, οτι αυτη καθε αυτη η υλη διέπετε απο κυκλικα φαινόμενα που εμεις δεν μπορουμε να κανουμε κατι για να αντιστρεψουμε την κατασταση. Ακομα ομως κ αν μπορουσαμε να αντιστρεψουμε την κατασταση κ να μπορούσαμε να ζουμε αιωνια δεν θα ειχε κανενα νοημα. Απολυτως κανενα νοημα γιατι θα εφτανες να αντιληφθεις οτι ολα ειναι κυκλος, ξανα κ ξανα η ιδια ρουτινα.

Οταν πεθανε το σκυλακι μου δεν ειχα κανενα παραπονο για το οτιδηποτε. Ημουν μεχρι την τελευταια στιγμη διπλα του, μαζι, οι δυο μας, να αιωρουμαστε εκει πανω. Καναμε την τελευταια μας βολτα κ μετα εσβησε στην αγκαλια μου. Η ζωη του θα συνεχισει μεσα απο μενα. Με εμαθε πραγματα κ το εμαθα πραγματα. Ακομα κ απο τον θανατο του εμαθα.

Εμαθα το μεγαλυτερο μαθημα: οτι σου ερχεται, είτε κακο είτε καλο να εισαι εκει, μην την κοπανάς, μην θελεις να ξεχασεις, να γυρισεις την πλατη σου. Να εισαι εκει. Ημουν εκει.

ΔΙΑΣ,ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ. καλο σου ταξιδι ΔΙΑ μου