Ὅτι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ εὐχήν στήν Ἀποικία
δέν μέν’ ἡ ἐλαχίστη ἀμφιβολία..Καβαφης
απαγγελει ο Χριστος Τσαγκας:
Οτι η ιστορια συνεχως επαναλαμβανεται,
δεν χωρα καμια αμφιβολια. Οτι το ΔΝΤ συνεχως γυριζει σαν σβουρα στο κεφαλι μας,
δεν χωρα καμια αμφιβολια. Τι εχουν αυτοι-το ΔΝΤ-που δεν εχουμε εμεις;
Τι ταχυδακτυλουργιες χρησιμοποιουν, κ συνεχως μας υπνωτιζουν κ τους χρειαζομαστε; Αυτοι- οι αναμορφωτες- δεν ειναι εναρετοι κ καλοι ανθρωποι, κ την ανθρωπιά την μετρανε σε ποσοτητα χρηματος. Εχεις 1 δις εισαι θεος, εχεις 5 δις εισαι το απολυτο.
Τοτες αφου αυτοι δεν κομιζουν καμια αρετη εξών απο την ποσοτητα χρηματος που κουβαλανε μεσα σε αρχαια μπαουλα, κ η αρετη ειναι κατι το αγνωστο δι αυτους, τι κομιζουν;
Απολυτως τιποτε. Φουσκες. Φουσκες φανταχτερες,
κ μεις τοσο ονειροπαρμένοι που τες παίρνουμε για θεους.
Οτι η ιστορια συνεχως επαναλαμβανεται δεν χωρα καμια αμφιβολια, κ θα συνεχισουν να επαναλαμβάνονται οι ιστοριες αυτες. Ειναι οπως οι πορνες. Ντυνονται ομορφα κ συ πληρωνεις. Περνάς ομορφα για λιγο κ αφου τελειωσεις το μετανιώνεις , αδειασε η τσεπη σου κ η ψυχη σου. Κ μετα απο λιγο επιθυμεις παλιν μιαν φανταχτερη πορνη.
Κ συνεχως η ιστορια επαναλαμβανεται κ εχουμε γεμισει πολυτελείς φανταχτερες πορνες,
ακομα κ για να αγορασεις ενα πουκαμισο, η πωλητρια εχει βγαλει τα βυζια της εξω για να σε καταφερει να αγορασεις το πουκαμισο. Η αγορα ειναι μια πορνη, δεν κοιταζει τον ανθρωπο στα ματια, κοιταζει την τσεπη σου,
κ αν καμια φορα γυριζει κ σε κοιταζει στα ματια, ξεχνά τις πωλησεις κ μπορει να σε ερωτευτει. Τετοια ειναι η αγορα, απανθρωπη. Ετσι η ιστορια επαναλαμβανεται.
Οι αγορες νομιζουν οτι ειναι αρχηγοι του ανθρωπου. Αγορασε εκεινο αγορασε κ το αλλο κ γεμιζεις το σπιτι με διάφορα σκατούδια, θελεις να γεμισεις το κενο, κ το κενο φωναζει για άλλα, άλλα ποθει η ψυχη σου, κ τελευταια στην σειρα ειναι τα αντικειμενα. Ετσι ειναι η αγορα, απανθρωπη, μια πορνη. Ειναι σαν τα παιδια σου που τα γεμιζεις με ολων των ειδων τα τελευταια τυπου παιχνιδια, αυτοκινητα κ γνωσεις, κ την αγαπη σου την εχεις φυλαγμενη για σενα. Η αγαπη πρεπει να δινεται απλόχερα χωρις ανταλλαγμα κ οσο δινεις τοσο πιο πολυ εχεις. Δεν εχει καμια ιδεα με αγορες κ τετοια. Στην αγορα πρεπει να πληρωσεις για να εχεις. Εδω οσο περισσοτερο δινεις τοσο περισσοτερο εχεις. Η αγαπη εχει την δικη της αριθμητική, αυτο που ονομάζουμε ανθρώπινη. Ετσι να το ξερεις, υπαρχει η αγορα κ υπαρχει κ η αγαπη. Πρεπει να φερεις μια ισορροπία διαφορετικα ο κυκλος θα επαναλαμβανεται, η ιστορια θα επαναλαμβανεται κ θα φτανει παντα σε αδιεξοδο. Κ τοτες οι αναμορφωτες γινονται απαραίτητοι.
απαγγειλε ο Χριστος Τσαγκας. κειμενο κριστοφ