Διαβαζω καπου σε ένα βιβλιο: «Ενώ διεξαγονταν τα Ισθμια, ο Διογενης, ο οποιος καθως φαινεται βρισκοταν τοτε στην Κορινθο, πηγε στον Ισθμο, στα Ισθμια. Στις εορταστικες συναθροισεις, ο Διογενης, δεν πηγαινε για τους λογους για τους οποιους πηγαινει εκει ο πολυς κοσμος που θελει να δει τους αθλητες κ να περιδρομιασει, αλλα πηγαινε εκει για να παρατηρει τους ανθρωπους κ την ανοησια τους. Πιστευε ότι στις γιορτες, στις εκδηλωσεις κ τα πανηγυρια οι ανθρωποι δειχνουν τον πραγματικο τους εαυτο. Οι αρρωστιες στον ανθρωπο θεραπευονται ευκολοτερα αν ειναι εκδηλες παρα όταν καποιος τις κρυβει, ελεγε. Οταν τον κατεκριναν, ελεγε ότι αυτος είναι σαν τα σκυλια που πηγαινουν στα πανηγυρια χωρις να πειραζουν κανενα, από οσους είναι εκει, αλλα γαβγιζουν κ επιτιθενται στους κακοποιους κ στους ληστες, κι όταν οι ανθρωποι μεθυσουν κ τους παρει ο υπνος, εκεινα , τα σκυλια, μενουν αγρυπνα κ τους φυλανε.
Μολις ο Διογενης εμφανιστηκε στο πανηγυρι κανενας Κορινθιος δεν του εδωσε σημασια. Ηταν ο γνωστος τρελος που ολοι ηξεραν εκει στην Κορινθο. Τον πλησιασαν όμως οσοι ερχονταν από μακρινους τοπους, από την Ιωνια,την Σικελια, την Ιταλια, την Λιβυη, την Μασσαλια κ ολοι τους ηθελαν να τον δουν κ να τον ακουσουν να μιλαει, για να εχουν να λενε στους φιλους τους κ να περηφανευονται ότι τον ειδαν. Ηταν ξακουστος ότι ειχε αιχμηρη γλωσσα κ εδινε πληρωμενες απαντησεις. Ο ανθρωπος περισσοτερο εχει περιεργεια να κουτσομπολευσει παρα να μαθει. Εβλεπαν ολοι το Διογενη σαν κατι για να περασουμε ευχαριστα την ωρα μας, να γελασουμε κ να σηκωθουμε να φυγουμε. Λιγοι ηταν αυτοι που καταλαβαιναν την πραγματικη του αξια.
Καποτε που ηταν φιλοξενουμενος ενός πλουσιου ανθρωπου ο οποιος ειχε επιμελέστατα φροντισει για όλα τα πραγματα εκτος από τον εαυτο του, που τον ειχε αφησει εντελως αφροντιστο, ο Διογενης εβηξε για να βγαλει φλεγμα κ κοιταζοντας επειτα ολογυρα του, δεν το εφτυσε πουθενα εκει γυρω του αλλα μονο στο προσωπο του οικοδεσποτη. Όταν τοτε εκεινος, γεματος αγανακτηση, τον ρωτησε γιατι το εκανε αυτό, ο Διογενης ειπε πως δεν εβλεπε μεσα στο σπιτι τιποτε πιο παραμελημενο οσο εκεινον. Ολοι οι τοιχοι, ειπε, είναι διακοσμημενοι με αξιολογες ζωγραφιες, το πατωμα αποτελειται από πανακριβα ψηφιδωτα με παραστασεις θεων, όλα τα αλλα πραγματα του σπιτιου είναι αστραφτερα κ καθαρα, τα σκεπασματα κ τα κρεβατια φτιαγμενα με καλαισθησια κ ότι μονον εκεινον βλεπει να είναι αφροντιστος. Κ είναι συνηθεια, ειπε,που την εχουν ολοι οι ανθρωποι, να φτυνει κανεις στο χειροτερο μερος εκει γυρω του.
Η γλωσσα του Διογενη είναι αγρια. Στην αρχη διασκεδαζουν μαζι του, μα μετα οταν τα πραγματα αγριευουν κ μαθαινουν αληθειες που δεν είναι ετοιμοι να μαθουν,σηκωνονται κ φευγουν. Οι ανθρωποι ζουν μεσα στα παραμυθια τους. Τους αρεσει ετσι. Ο Διογενης είναι ενας σκυλος που παιζουν τα παιδια κ διασκεδαζουν, μολις όμως αγριεψει σηκωνονται κ φευγουν οσο πιο μακρυα μπορουν.
Οι διοργανωτες των Ισθμιων αλλα κ αλλοι εγκριτοι ανθρωποι με επιρροη, δεν αισθανονταν καθολου ανετα κ ηταν επιφυλακτικοι κάθε φορα που τον συναντουσαν. Όταν εφτασε μια φορα να φορεσει στο κεφαλι του στεφανι από πιτυά, οι Κορινθιοι εστειλαν καποιους υπηρετες κ του μηνυσαν να βγαλει το στεφανι κ να μην κανει τιποτε παρανομο. Τοτε ο Διογενης τους ειπε ότι εγω ειμαι ο πραγματικος νικητης. Εχω νικησει την φτωχια, την δουλία, την εξορια,την οργη, την θλιψη, τον φοβο,την επιθυμια κ το πιο ακαταμαχητο απ’όλα, την ηδονη. Να πατε να πητε στα αφεντικα σας ότι φορώντας το στεφανι δινω μεγαλυτερη αιγλη στους αγωνες.
Υστερα από αυτό το περιστατικο, σαν ειδε καποιον νικητη να τον περιφερουν μεσα στο σταδιο, στους ωμους του οχλου κ να φωναζουν, όταν ησυχασε καπως ο οχλος, πηγε κοντα στον αθλητη κ τον ρωτησε τι συμβαινει. Ο αθλητης του ειπε ότι νικησε.
-Κ λοιπον; Δεν είναι δα κ τιποτα σπουδαιο αυτό που εκανες, του ειπε ο Διογενης.
-Ειμαι ο πιο γρηγορος από τους Ελληνες ειπε ο αθλητης.
-Οχι όμως κ από τους λαγούς ειπε ο Διογενης. Ουτε κ από τα ελαφια. Αυτά τα ζωα είναι κ από τα πιο δειλα. Ταχύτατα αλλα εξαιρετικά δειλα. Όμως ποσο πιο μπροστα ησουν από τους αντιπαλους σου;
-Πολύ λιγο, ειπε ο αθλητης.
Κ ο Διογενης ειπε:
- Δεν είναι ευλογο καποιο μυρμηγκι να είναι πιο ταχυ από καποιο αλλο; Λες να το θαυμαζουν αυτό τα μυρμηγκια;
Καθως συνεβαιναν αυτά, ο Διογενης ειδε δυο αλογα δεμενα μαζι που αρχισαν υστερα να χτυπιουνται κ να κλοτσουν το ένα το άλλο κ πολύς κοσμος να στεκεται εκει γυρω κ να κοιταζει, εως οτου το ένα αλογο εκοψε το σχοινι κ το εβαλε στα ποδια φοβισμενο. Ο Διογενης τοτε πλησιασε το αλογο που εμεινε δεμενο, του περασε ένα στεφανι κ το ανακηρυξε Ισθμιονικη, αφου ειχε νικησει στις κλοτσιες. Το γεγονος αυτό προκαλεσε πολλα γελια κ σουσουρο μεγαλο».
«Ο Στοβαιος αναφερει ότι: Όταν ο Διογενης αρρωστησε κ ηταν να πεθανει συρθηκε μετα βιας σε ένα γεφυρακι που ηταν κοντα σε ένα γυμναστηριο κ εδωσε εντολη στον φυλακα της παλαιστρας, μολις αντιληφθει πως εχει ξεψυχησει, να τον ριξει στον Ιλισσο, ώστε να τον φανε τα αδελφια του, τα σκυλια κ κάθε άλλο αγριο ζωο που εχει μερτικο από αυτόν»
«Όταν ρωτησαν τον Διογενη από πού ηταν, απαντησε: Ειμαι πολιτης του κοσμου»
«Όταν ειδε ο Διογενης έναν αδεξιο τοξοτη, πηγε κ σταθηκε ακριβως στον στοχο λεγοντας: Για να μην με χτυπησει»
«Σ’εκεινον που ρωτησε τον Διογενη ποτε πρεπει να τρωει κανεις, αυτος απαντησε: « Αν εισαι πλουσιος οποτε θελεις, αν εισαι φτωχος οποτε εχεις»
«Ελεγε ακομα ότι οι γυναικες πρεπει να αποτελουν κοινο κτημα, τον γαμο δεν τον παραδεχοταν, αλλα ελεγε ότι το σωστο είναι να ανταμωνει ο οποιοσδηποτε με οποιαδηποτε γυναικα, εφοσον υπαρχει συναινεση κ των δυο, γι’αυτό κ τα παιδια πρεπει να ανηκουν σε ολους»
«Βλεποντας ο Διογενης τον γιο μιας εταιρας να πεταει πετρες στο πληθος, του φωναξε: Προσεχε μηπως χτυπησεις τον πατερα σου»
Ηταν αποσπασματα από το βιβλιο «Διογενης ο Κυνικος», εκδοσεις Γνωση.
Ο Διογενης κ ολοι αυτοι οι σπουδαιοι ανθρωποι που πατησαν την γη μας κ την ευλογησαν εχουν ανακαλυψει κατι σπουδαιο που εμεις οι υπολοιποι, οι κοινοι θνητοι, εχουμε μαυρα μεσανυχτα. Η σπουδαιοτητας του εγκειται στην μη συμβατοτητα τους με τις μαζες. Οι μαζες είναι παντα ενας μηχανισμος, λειτουργουν μηχανικα,σαν να κ καποιος τους εχει κουρδισει να κανουν αυτό κ το άλλο, σκεφτονται μηχανικα. Οι μαζες εχουν ένα κοινο νου, που είναι πολύ πιο κατω από το μετριο. Να τωρα για παραδειγμα βλεπω την νεα μοδα των γυναικων, την καινουρια ανοησια, τα ψηλοτακουνα. Τακουνια 15 ποντων κ βαλε. Μοδα,μιμοι. Οι μαιμουδες να φορουν ψηλοτακουνα. Περπατουν θηλυκες κλοουν στους δρομους κ κουνανε τους κωλους τους για να προσελκυσουν τις αρσενικες μαιμουδες. Χιουμοριστικες καταστασεις. Κ μακαρι να ηταν για να προσελκυσουν το αντιθετο φυλο. Μακαρι να ηταν ετσι. Δεν είναι. Πας κ μιλας στη γυναικα κ σε σνομπαρει. Μακαρι να φορουσε ψηλοτακουνα για να προσελκυσει το αντιθετο φυλο. Δεν είναι ετσι. Δεν το κανει για αυτό. Δεν ξερω γιατι ντυνεται τοσο προκλητικα. Ουτε η η ιδια ξερει.Η σημερινη γυναικα είναι σκετη μαζοχα, υποφερει για να υποφερει. Εχει χαθει μεσα σε διασημους οικους μοδας κ ψαχνει να βρει την ταυτοτητας της εκει μεσα, φορωντας Chanel κ Dior. Κριμα.
μερεμετια ψυχης,
βιτρινα,
βιτρινα καταστηματος . Ενας εμπορικος οικος σε πτωχευση.
Την Παρασκευη που μας περασε πεθανε ο πρωην προεδρος της Κυπρου Κλαυκος Κληριδης κ μαζευτηκαν γυρω από το νεκρο του σωμα ολοι οι κολακες, να πλεξουν το εγκωμιο του. Ολοι θυμηθηκαν ότι ηταν σπουδαιος κ ανεπαναληπτος κλπ. Αυτοι ειμαστε. Φτηνες απομιμησεις του εαυτουμας. Προσπαθουμε να βαλουμε την ζωη σε ένα στυλ, σε καλουπια. Δεν μπαινει εκει μεσα, δεν χωρά, είναι απεραντη. Φανταστικά απεραντη. Δεν χωρα πουθενα. Μονο μια λεξη υπαρχει για να την περιγραψει: Ελευθερια. Κ αυτή ακομα η λεξη είναι πολύ μικρη μπροστα στο δεος που ονομαζεται ζωη. Μπαινουμε σε καλουπια, βολευομαστε εκει μεσα κ ενοχλουμαστε από το διαφορετικο. Αν διαβαζοντας για τον Διογενη ενοχληθηκες είναι σημαδι ότι μπηκες σε καλουπι κ είναι καιρος να βγεις. Βγες, εδώ κ τωρα κ αφεθου να σε παρει το κυμα οπου θελει εκεινο.Λικνισου πανω του κ οσο παει.Ειναι ενας ερωτας. Ο πιο μεγαλος. Οσο παει.