Ακροδεξια

Σαββατο 19 Οκτωβριου 2013. Τρεις ειδησεις.

Η ακροδεξια στη Γαλλια, κερδισε τις εκλογες στην πολη Μπρινιολ, πριν μια βδομαδα. Το αμερικανικο πενταγωνο ανακοινωσε την πωληση οπλων, αξιας 11 δις δολαριων, στην Σαουδικη Αραβια κ στα Ηνωμενα Αραβικα Εμιρατα. Ρουκετες, βομβες, κλπ. Κ η τριτη ειδηση είναι μια ευχη. Η Ελλαδα θα καταφερει να βγει αλωβητη από την κριση κ θα αρχισει νεα περιοδος ευημεριας για τον λαο της, ειπε ο Μητσοτακης.

Τρεις ειδησεις από τον κοσμο μας.Το μεγαλο τσιρκο μας.

Καποιος δημοσιογραφος σχολιασε:

Για την πρωτη ειδηση: Η ακροδεξια θα σαρωσει την Ευρωπη. Κριση κ ακροδεξια πανε χερι χερι. Η δευτερη ειδηση. Για την δευτερη ειδηση, που δεν είναι ειδηση, αλλα καθημερινη ρουτινα, ειπε: Ο κοσμος θα συνεχισει να αλληλοσκοτωνεται όπως παντα. Κ η τριτη ειδηση κ αυτή είναι δεδομενη. Κριση, κατοχη . Το 1940 κ ο κοσμος δεν ειχε να φαει, πεθαινε της πεινας κ τωρα , το 2013 κ ο κοσμος πεινα το ιδιο. Εχουν κλειδωμενα τα λεφτα στην Ελβετια κ ο κοσμος πεινα. Οσο για τον Μητσοτακη. Ας είναι πολυχρονος κ να τα εκατοστησει για να μας δινει τις σοφες συμβουλες του. Παντα με υγεια .

Το εκρεμες κανει παντα αυτό που ξερει παντα,

πηγαινει δεξια-αριστερα,

κ οι δεικτες του ρολογιου,

αφου δεν εχουν που αλλου να πανε,

κανουν κυκλους.γυριζουν γυρω από τον εαυτο τους. ξανα κ ξανα.

…οι καιροι εχουν αλλαξει. Προς το καλυτερο. Γιναμε πιο σοφοι τωρα. Ναι γιναμε πιο σοφοι, το νιωθω,αναμεσα στα δακτυλα μου όταν γραφω, θελω να γραψω σκληρα για ότι συμβαινει γυρω μας κ αυτά, τα δακτυλα μου, είναι τοσο απαλα κ τοσο ευαισθητα πανω στα πληκτρα, που ξεχνουν ολη αυτή την ασχημια κ ονειρευονται. Φαινεται πως τα δακτυλα κατι ξερουν περισσοτερο. Θελω να γραψω για την ασχημια κ αυτά ονειρευονται ομορφιά κ παραδεισο. Εσυ που τωρα με διαβαζεις, θα ηθελα να σε ακουμπησω στα χερια, να σε χαιδεψω, δεν με ενδιαφεριε τι εισαι,δεξιος, αριστερος, νεος, γερος, γυναικα, αντρας, παιδι, δεν με ενδιαφερει. Νιωσε τα χερια μου πανω στα δικα σου, εχω μακρια δακτυλα, καπως σκληρα, νιωσε τα να σε ακουμπουν, ατσαλα κ απαλα. Νιωσε τα. Νιωθω κ γω τα δικα σου,

Ηθελα να σου δωσω μπουνια να σου διαλυσω τα σαγονια,

κ αντι αυτου, σε χαιδευω. Οι καιροι αλλαζουν. Δεν είναι ότι αλλαζει το μυαλο μου. Δεν ξερω τι ειναι αυτό που αλλαζει. Το βλεπω στα δακτυλα μου όταν γραφω. Δεν το κανω εγω, το κανουν αυτά. Θελουν να αγγιξουν, να χαιδεψουν, να σε σφιξουν στην αγκαλια μου. Δεν το κανω καθολου εγω. Το κανουν αυτά, αυθορμητα, σαν να παιρνουν από καπου, εκτος απο μενα, διαταγες,

Ηθελα να σε κτυπησω κ αυτα σε αγγιξαν σαν βελουδο. Τι ωραιο συναισθημα σου προκαλει το βελουδο. Βελουδενια αισθηση. Βελουδο. Είναι η πρωτη φορα που νιωθω ετσι. Το μυαλο μου αγριο κ τα χερια μου τοσο απαλα. Η πρωτη φορα κ γινεται από μονο του κ μου αρεσε. Κ αυτό που αρχισα να γραφω ξεκινησε από μια λεξη: ακροδεξια,

κ κατεληξε στην λεξη Βελουδο, αγγιγμα , χαδι. Εγινε από μονο του. Δεν το εκανα εγω, εγινε, συνεβηκε, ηταν ένα ατυχημα. Ημουν βιαστικος, ησουν κ συ βιαστικος κ συγκρουστηκαμε στην γωνια, πεσαμε κ οι δυο κατω, τα προσωπα μας ηταν αγρια για καυγα κ δωσαμε τα χερια ο ενας στον άλλο κ σηκωθηκαμε πανω, κοιταχτηκαμε σαν φιλοι κ τραβηξε ο καθενας στιο δρομο του. Ο τροπος που αλλαζει συναισθηματα ο ανθρωπος είναι φανταστικος. Ραγδαια κ απροειδοποιητα. Απο το πουθενα, κ τα χεραια μου να επιμενουν βελουδινια. Τοσο ευαισθητη η ζωη μας, τοσο βελουδινη.

Ειμαι εξω , στον κηπο, στην αυλη κ γραφω, κ πανω στην οθονη του λαπτοπ μου αντανακλαστηκε, σαν να ηταν καθρεφτης, το παραθυρο της κουζινας που ηταν πισω μου κ μια γλαστρα με ένα λουλουδι με τα ροζ ανθη του κατω από το παραθυρο της κουζινας. Από το ανοιχτο παραθυρο να αναβλυζουν μυρωδιες από το κεικ που γινοταν στο φουρνο. Γυρισα προς το μερος του παραθυρου κ του λουλουδιου, με την ραχη μου στο λαπτοπ, στα γραφτα μου.