Δημητρης Χορν

Δημητρης Χορν 1921 – 1998

Δυο ημερομηνιες, ένα ονομα κ στο ενδιαμεσο η ζωη μας. Παντα καταλιγω να μιλω για θανατο. Προχθες ημουν με την κοπελα μου, της επιασα το χερι κ της ειπα, κοιταζοντας την στα ματια, οτι θα την αγαπω για παντα μεχρι τον θανατο. Κ αυτή εγειρε πανω μου.

Δημητρης Χορν. Αγαπω το θεατρο κ το σινεμα κ ο Δημητρης είναι ενας θρυλος. Ελαμψε το αστρο του κ μετα χαθηκε για παντα. Είναι η δικη του ιστορια . Γιατι μας συγκινουν αυτοι οι ανθρωποι; Τι εχουν παραπανω από μας; Τι είναι αυτό το κατι που μας συγκινει; Κ οι ιδιοι, αν πραγματικα είναι μεγαλοι, δεν το αισθανονται κ θεωρουν τον εαυτο τους όχι κατι το ξεχωριστο. Τι συμβαινει κ τους χειροκροτουμε σαν να είναι θεοι;

Ας το ψαξει ο Φροιτ κ η παρεα του. Ας πεταξουμε το μπαλακι σε αυτους τους ειδικους να βγαλουν μια ακρη, αν μπορουν. Δεν θα βγαλουν όμως ακρη. Οσο πιο πολύ θα εμβαθυνουν, τοσο πιο πολύ θα σηκωνουν τα χερια, γιατι δεν θα βρουν καμια απαντηση. Δεν υπαρχει.

Η αριθμητικη δεν ισχυει εδώ.

Σε μια συνεντευξη του στη Σεμινα ελεγε τα δικα του. Τα ιδια με τα δικα μου. Οι ιδιες ανησυχιες. Δεν βρηκε κατι αληθινο στη ζωη του κ να μας πει:

-Οριστε κυριοι παρτε. Βρηκα αυτό, παρτε το κ χρησιμοποιηστε το στη ζωη σας.

Δε βρηκε τιποτε. Ουτε καν ένα ψηγμα. Τιποτε.

Δεν υπαρχει. Η ζωη μας είναι μυστηριο αλυτο.

Ειμαι ευτυχισμενος όταν κοιταζω ολους αυτους τους σπουδαιους ανθρωπους που στα τελευταια της ζωης τους λενε: «Δεν βρηκα τιποτε εδώ. Φευγω εντελως κενος από αυτό τον κοσμο». Ειμαι ευτυχισμενος, όχι επειδη την βρισκω ετσι, αλλα επειδη αποδεικνυει ότι αυτοι οι ανθρωποι, που πιστεψα ότι είναι σπουδαιοι,είναι πραγματι σπουδαιοι μεχρι τα τελευταια τους. Αν πει ενας ασημος: «Γνωριζω ότι δεν γνωριζω», θα πουμε ολοι μας οκ, είναι ενταξη. Δεν ξερει. Αν όμως πει καποιος Κλιντον, ότι γνωριζει ότι δεν γνωριζει κ ότι δεν ξερει τιποτε, θα πεσουμε ολοι να τον φαμε, γιατι δεν είναι δυνατον ο πλανηταρχης να μην γνωριζει τα παντα. Αδυνατον. Αυτή όμως είναι η σοφια του ανθρωπου κ η σπουδαιοτητα του. Αφου κανει ολο αυτό το το ομορφο ταξιδι της ζωης του, να ρθει κ να μας πει πανω στην σκηνη.

-Κυριοι , η τελευταια μου δηλωση. Δεν ξερω τιποτε. Γνωριζω ότι δεν ξερω.

Τοτε οι οπαδοι του θα πουν ότι τους προδωσε. Οι οπαδοι είναι προβατα. Ολοι οι οπαδοι ητε ανηκουν σε κομματα, ητε σε θρησκειες, ητε σε αθλητικους συλλογους, είναι ολοι προβατα. Η τελευταια κατηγορια της ανθρωπινης οντοτητας. Δεν είναι ουτε καν σκαλι. Οπαδος σημαινει: «εσυ θα μου εκπληρωσεις τα δικα μου ονειρα». Ορισμενες λεξεις με ευχαριστουν, άλλες μου είναι αδιαφορες κ άλλες μου φερνουν εμετο. Οπαδος, μονο κ μονο που ακους αυτή την λεξη, σου ερχεται εμετος. Οπαδος. Καθολου μουσικη μεσα της. Μια πετρα. Ουτε καν πετρα. Κ η πετρα εχει μιαν αδιορατη ομορφια. Εχει μια ζωντανια. Ακομα κ η λεξη πετρα , επειδη είναι ζωντανη, μπορει να της κολλησουμε διαφορα χαιδευτικα ονοματα: Βραχος, βοτσαλακια,κοτρώνα, πετρινα χρονια, πετρινο σπιτι. Μπορει ακομα να αιωρηθη! Ποια; Η πετρα;

-Ναι! Η πετρα μπορει ακομα κ να αιωρηθει. Μετεωρα! Τα Μετεωρα. Ενα εκκρεμες, κρεμασμενο από τον ουρανο. Τα Μετεωρα.

Δεν ξερω. Οπαδος. Ενας ταφος. Ομως επειδη τον ασπαζονται πολλοι ανθρωποι, θελω να βρω κατι εκει μεσα. Πρεπει να υπαρχει κατι εκει μεσα ζωντανο. Δεν μπορει. Κατι υπαρχει. Οπαδος . Οπαδος είναι. Θελω να χρησιμοποιησω κατι ποιητικο, γιατι είναι κ αυτοι ανθρωποι σαν εμας, πιθανον χωρις δικα τους ονειρα, δανεισμενα ονειρα, υποκαταστατα ονειρων, αλλα ανθρωπινα οντα σαν ολοι μας. Οπαδος,

οπαδος, είναι σημαιες που κυματιζουν,

δίπλα σε ανεμιστηρα.

Τι σημαινει σπουδαιος; Σπουδαιος σημαινει καποιον που ανεβηκε στα τελευταια σκαλια μιας σκαλας. Ειναι τα τελευταια σκαλια κ δεν υπαρχουν αλλα. Κ τελος. Εκτος αν γινει επεκταση κ προστεθουν αλλα κ άλλος οροφος.Παντα όμως με καποιο οριο. Τελος, μεχρι εδώ. Δεν παει άλλο.Ρετιρε.

Ωνασης. Μελινα. Χατζιδακης. Θεοδωρακης. Χορν. Λαμπετη. Γουλανδρης. Καραμανλης. Ελευθεριος Βενιζελος. Καζαντζακης. Ριτσος. Καβαφης. Αινσταιν. Ρετιρε.

Αυτό κανει τον ανθρωπο σπουδαιο μεχρι το τελος:

-Κυριοι δεν βρηκα τιποτε εδώ. Συγχωρατε με. Ξερω ότι οι προσδοκιες σας ηταν μεγαλες, αλλα ειμαι ανθρωπος που μιλα καθαρα-άλλο ένα προσον των σπουδαιων, να μιλουν αληθινα-.Κυριοι, δεν βρηκα κατι. Συγχωρατε με. Δεν αφηνω καμια παρακαταθηκη. Απολυτως τιποτε. Όπως ηλθα ετσι κ φευγω.

Δειχνει παραλογο. Τιποτα; Κ ολη αυτή η προσπαθεια κ το τρεξιμο; Τιποτε; Για το τιποτε;

Τιποτε. Για αυτό κ οι σπουδαιοι είναι σπουδαιοι. Το ξερουν, το υποψιαζονται, αλλα συνεχιζουν, όχι για να αποδειξουν κατι. Απλα συνεχιζουν, δεν μπορουν να κανουν κατι πιο χαμηλο. Στοχευουν ψηλα, ξεροντας καλα ότι υπαρχει ενα τιποτα.

Ματαιοτητα,

οπως τα δεντρα που προσπαθουν να φτασουν τον ουρανο,

γιατι ο Ουρανος υπαρχει. Δεν είναι ουτοπια. Υπαρχει.

Δημητρης Χορν. Τα δεντρα.

απο κριστοφ, στα Δεντρα.

τα Δεντρα