στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Οι δρόμοι ήταν
Γεμάτοι από ζωή
Και κίνηση.
Ο ήλιος ζέσταινε
Από το πρωί
Τις στέγες των σπιτιών
Και τα πρόσωπα
Των ανθρώπων.
Και κει κάτω
Στο λιμάνι
Μερικά πλοία
Ρέμβαζαν πάνω
Στην κοιμισμένη
Θάλασσα.
Θα ‘λεγε κανείς
Ότι είχε στηθεί
Κάποιος όμορφος
Ρυθμικός χορός.
Κάποια ερωτική
Συνάντηση από
Χρώματα και φωνές.
Ύμνος στην ζωή
Και την ελπίδα.
Κι εγώ περπατούσα
Πάνω στα άσπρα
Μπαλκόνια
Πέταγα δίπλα
Στα απάτητα στενά.
Τραγουδώντας
Το όνομά σου
Σαν παραμύθι γλυκό.
Κι όταν ήρθε το
Δειλινό σιγά - σιγά
Σαν τρυφερός εραστής
Η καρδιά μου ηρέμησε.
Κι έγειρα εκεί κάτω
Στον πέτρινο μόλο,
Σκεπάστηκα με την
Κουρασμένη ψυχή μου
Κι αποκοιμήθηκα…
Ηλίας Δεσύλλας
