 |
0.0 |
0
Σταγόνες χρόνου
Στις ρωγμές της ψυχής
Κάψουλες διαφυγής στο αύριο
Και μέσα βαρύς
Ο πυροτεχνουργός
Επάνω σε μνήμες νάρκες
Σκουπίζει σκέψεις απ’ το μέτωπο
Από τα χείλη την αμαρτία
Κι ο πόνος κρότος
Εκκωφαντικός
Κομματιάζει διψασμένες ερινύες
Και χάνεται
Σε μια κόλαση καλοσύνης.
|
|
|
|
"Σταγόνες χρόνου Στις ρωγμές της ψυχής" & " Σε μια κόλαση καλοσύνης" |
|
"Και χάνεται Σε μια κόλαση καλοσύνης" Χμ... πολύ ωραίο! Μου αρέσει το παιχνίδι των λέξεων που κάνεις και οι εικόνες, τόσο ζωντανές! Καλώς όρισες GoldenAngel! |
| Ο πυροτεχνουργός της ψυχης θα πρεπει να λειτουργησει σαν αροτρο και να εκκαθαρισει τα ψυχικα ναρκοπεδια ολων μας.Αλλα που ειναι....?Εγω ακομα τον περιμενω...Αψογο φιλε μου οσο αφορα τις εικονες του ....ενιωσα εκει ...σαν λαθρομεταναστης μεσα στο ναρκοπεδιο....ελπιζοντας ο πονος να λειτουργησει τοσο αποτελεσματικα στις ερινυες και της δικης μου ψυχης.Αρκει μονο να κομματιασει εκεινες και οχι εμενα .... |