Sub Menu

Eίσοδος Μελών

Who's Online

Έχουμε 276 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

Εκτύπωση PDF
RSS
LOGO PAGE ** Πεζογράφημα 1,000,000. Μερος 3
 

1,000,000. Μερος 3 Hot

Ας κανουμε μια ανακεφαλαιωση του νεου φοβερου διηγηματος με τιτλο: 1,000,000.

Στα προηγουμενα 2 σπουδαια κεφαλαια εχουμε τον συγγραφεα Κερστα να εχει παρει προκαταβολικα 1,000,000 ευρω από καποιον εκδοτη επ ονοματι Αγαπιου, σε ανταλλαγμα ο Κερστα, ότι γραψει μεσα σε ένα χρονο να γινει δικο του κυριου Αγαπιου. Αποτελεσμα:

Μετα από ένα χρονο τα λεφτα εχουν φαγωθει,χωρις να εχει παραδωσει μια γραμμη στον εκδοτη. Λιγες μερες πριν να κλεισει η συμφωνια αποφασιζει να κανει μια εικονικη αυτοκτονια. Πανω στην εικονικη αυτοκτονια, του ερχεται η εμπνευση κ αρχιζει κ γραφει μια ερωτικη ιστορια για την Ιουλια κ τον γκομενο της τον Στελιο.Η Ιουλια είναι πλουσια κ ο Στελιος ένα ρεμαλη. Καλο παιδι, αλλα φτωχος.Παιζει μπουζουκι. Τραγουδα. Γυριζει τα μπουζουξιδικα για κανενα μεροκαματο. Δεν τον θελει ο μελλων πεθερος του κ απειλει ότι θα αποκληρωσει την κορη του αν συνεχισει να τον βλεπει. Αυτή όμως επιμενει. Ο ερωτας πανω από όλα. Μπραβο της.

Ο Κερστα σηκωθηκε από το γραφειο του κ κοιταξε εξω από το παραθυρο. Η κουρτινα της τζαμοπορτας μισοτραβηγμενη κ να ανεμιζει ελαφρα από την ανοιγμενη πορτα. Θυμηθηκε την δικη του φιλη. Μαζι, ερχοντουσαν στο παραθυρο κ κοιταζαν εξω μακρια στη θαλασσα κ καναν ονειρα. Τωρα αυτή εφυγε μακρια σε αλλους τοπους κ άλλες αγκαλιες. Αναψε τσιγαρο κ φυσηξε τον καπνο ψηλα. Μαζι με τον καπνο φυγαν κ τα ονειρα που καναν μαζι. Ο Κερστα ηταν ο τυπος που χαιροταν την ζωη. Ότι ερχοταν στην αγκαλια του το απολαμβανε οσο μπορουσε κ όταν αυτό εφευγε, του κουναγε το μαντηλι κ του ευχοταν καλο ταξιδι.

Τα πλοια ερχονται κ φευγουν, στα λιμανια,

κ δουλεια τους είναι να αφηνουν κ να παιρνουν ανθρωπους,

να ξαναμοιραζουν την τραπουλα,

ετσι που ο χαμενος να γινει κερδισμενος,

κ ο κερδισμενος χαμενος.

Για να μην βαριωμαστε την ρουτινα.

Να εισαι χαμενος για πολύ είναι ρουτινα.

Να εισαι κερδισμενος για παντα είναι κ αυτη ρουτινα. Παντα παντεσπανι; Κ καμια φορα θελεις αχνιστο μοσχομυριστο σπιτικο ψωμι, να το κοψεις με τα χερια σου κ να το φας με λιγες ελιες κ καθισμενος στο εδαφος.

Ο Κερστα ξανακαθησε στο γραφειο του κ αρχισε να γραφει την συνεχεια του αρλεκιν του:

Ο Στελαρας ετοιμαστηκε να παει στο αναστεναρικο για το μεροκαματο. Ειχε πεντε εξι πελατες το μαγαζι , που όταν πηρε το μπουζουκι κ αρχισε να κελαηδαει στα χερια του, φυγαν κ αυτοι. Ηταν απλα συμπτωσης, γιατι ο Στελαρας είναι μεγαλη καρδια κ κανει τα βασανα σου να τρεχουν από τα ματια σου κ να δυαλυονται, σαν πρωινη ομιχλη μπροστα στον ηλιο. Μπηκε στο μαγαζι η Ιουλια κ από χειμωνας εγινε καλοκαιρι. Απο την στιγμη που πατησε το ποδι της εκει μεσα, το γουρικο ποδι της, ακολουθησε μια ουρα από θαμωνες, που αρχισαν να κατακλυζουν το μαγαζι, που σε λιγο γεμισε. Ο μαγαζατορας εφτυσε ένα 100σταρικο κ το κολλησε στο κουτελο του Στελιου. Αρχισε το πανηγυρι κ δεν ειχε σταματημο.

Από εκεινη την ημερα όλα αλλαξαν για τον Στελιο κ την Ιουλια. Τα μαυρα χρωματα εγιναν χρωματιστά. Ακομα κ ο μελλων πεθερος του, ερχοταν στο μαγαζι ολο κ πιο συχνα κ τον ακουγε που τραγουδουσε. Τα πραγματα αλλαζαν δραματικα. Γεμισε ο τοπος λουλουδια. Κ ο μελλων πεθερος του, πουλουσε πλεον τα προιοντα του, για πρωτη φορα, με 10% εκπτωση. Κ για τους πολυτεκνους κ τους ανεργους 40% εκπτωση. Σχεδον μισοτιμης. Στον τελευταιο ραδιομαραθωνιο αγαπης εδωσε 100χιλιαδες ευρω. Φαινεται ότι τα πραγματα σε ολους τους τομεις πηγαιναν καλα. Πολυ καλο όμως για να είναι αληθινο κ τα πρωτα συννεφα φανηκαν στον ουρανο.Τα συννεφα αυτά ηταν:

Η φωνη του Στελιου αρχισε να χανει την ζωντανια της.Το δευτερο συννεφο, η Ιουλια δεν εκανε παιδια κ το τριτο συννεφο, ο μελλων πεθερος του αρχισε να χρωστα στους δανειστες του. Ηταν η εποχη της κρισης κ το διευθυντηριο της ευρωπης αποφασισε ότι για να διασφαλιστουν τα υψηλα κερδη επρεπε να εφαρμοσει το σχεδιο: «ηλεκτρικη σκουπα». Ενας ενας ευρωπολίτης θα περνά από ένα μηχανημα, σαν αυτό που εχουν στα αεροδρομια κ σε ελεγχει αν εχεις οπλα. Αυτό το μηχανημα στην παραγματικοτητα ηταν μια ισχυρη ηλεκτρικη σκουπα που απορροφα ότι εχεις στις τσεπες σου. Συνηθως οι σημερινοι ανθρωποι μεσα στις τσεπες τους εχουν λογαριασμους για εξοφληση. Αντε κ το πολύ πολύ κ κανενα εισιτηριο, καποιου αγωνα που εγινε πριν 3-4 χρονια. Αναμνηστικο δηλαδη. Ετσι η σακουλα της ηλεκτρικης ευρωσκουπας γεμισε παλιοχάρτια. Καποιος, εκει στο διευθυντηριο , νομιζω μια βαβάρα, προτεινε τα χαρτια να τα κανουν τουβλα κ να τα πουλουν στους τριτοκοσμικους για να φτιαχνουν σπιτια. Οι τριτοκοσμικοι απο την άλλη, επειδη εχουν ελλειψη χαρτιου, το χρησιμοποιουσαν για χαρτι τουαλετας. Κ ετσι ολα τα σπιτια που φτιαχνονταν με τουβλα από χαρτι, ενώ παραδινονταν στους ιδιοκτητες αρτιμελη, μετα εμφανιζαν τρυπες. Που οι εμπειρογνωμονες λενε ότι οι τρυπες γινονται κ από μεσα κ από εξω. Όμως απασχολει ένα άλλο ερωτημα τους γιατρους: Αφου αυτοι οι ανθρωποι δεν τρωνε τιποτε;

Στο δυτικο κοσμο εχουμε ένα εγκλημα κ ένα πτωμα. Εκει στους τριτοκοσμικους εχουμε πτωματα χωρις εγκλημα. Χεζουν χωρις να τρωνε.

Ενας φιλος μου, χημικος, ειχε παει προσφατα στην Νιγηρια, σαν απεσταλμενος μιας γνωστης εταιρειας, για να στησει εργοστασιο με κρουσαν εκει. Το εστησε κ παει πολύ καλα. Οι ντοπιοι εχουν βαρεθει να τρωνε μπανανες κ φρουτα κ αποφασισαν να το ριξουν κ λιγο εξω με καταχρησεις. Να σιτιζονται με εργοστασιακά ζουμερα σοκολατενια κρουασαν. Στουμπωσε ο κωλος τους κ όταν αποφασισει αυτος ο κυριος ότι είναι καιρος για τουαλετα γινεται κατακλυσμος. Φυσικο είναι να θελουν να σκουπιστουν μετα. Χαρτι ομως δεν εχουν. Ετσι παίρνουν χαρτι από τα χαρτινα τουβλα του σπιτιου τους. Κ εκει στην Νηγηρια,λογω φτωχιας, η μονη διασκεδαση τους είναι το πηδημα κ ετσι γεννουν πολλα παιδια. Κάθε οικογενεια εχει 7-8 παιδια. Ολοι αυτοι εχουν προσωπικες αναγκες κ χρειαζονται χαρτι. Μπολικο χαρτι. Νομιζω οι Γερμανικες βιομηχανιες χαρτιου βρηκαν φλεβα χρυσου εκει περα.Που ξερεις , μπορει να είναι ο μοναδικος τροπος για να βγει η ευρωπη κ ολος ο κοσμος από την κριση που μας μαστιζει.

Κοιταξε να δεις τι γινεται εκει περα. Αυτή η χωρα, η Νιγηρια, εχει τα παντα. Είναι ενας πετρελαιοπαραγωγος γιγαντας. Εχει καουτσουκ.Το εδαφος της είναι ευφορο. Είναι ο ορισμος του παραδεισου πανω στην γη. Ο ιδιος ο θεος ακουω ότι σκεφτεται να μετακομισει οικογενειακως στην Νιγηρια. Ο κοσμος όμως εκει, τσακωνεται κ σκοτωνονται μεταξυ τους. Κυριως μεταξυ χριστιανων κ μουσουλμανων χυνεται πολύ αιμα. Τσακωνονται ποιος εχει τον καλυτερο θεο κ ο ιδιος ο θεος είναι αθεος.Παντα ο θεος ηταν αθεος. Είναι όπως τον ερωτα, όπως την αγαπη. Όταν εισαι πραγματικα ερωτευμενος με κατι, τοτε εξαφανιζεσαι μεσα σε αυτό το κατι, εσυ δεν υπαρχεις κ υπαρχει μονο η αγαπη. Ετσι κ ο θεος εχει διαλυσει τον εαυτο του μεσα στο συμπαν. Δεν βρισκεται καπου συγκεκριμενα, σε καποιο σημειο αλλα είναι παντου.Ειναι ενας άθεος θεος. Ειμαι παντου κ πουθενα.

Εκει στην Νιγηρια πεφτει μεγαλη πεινα,

είναι ενας παραδεισος, αλλα πεφτει πεινα,

κ μπορεις να γαμησεις την μαυρούλα με ανταλλαγμα ένα σαπουνι,

κ μαλιστα με τις ευλογιες του πατερα κ της μανας της,

Είναι οι νταβατζηδες της.

Ο πολυμηχανος ανθρωπος που συνεχιζει να μαδα τις μαργαριτες,

κ να ρωτα τον θεο: Με αγαπας;

Με αγαπας; Σου ειμαι παντα πιστος. Με αγαπας;

Κ Αυτος να στελνει παντα το, ιδιο πεντακαθαρο μηνυμα:

Υποκριτες.

Στην Ευρωπη διαβουλευονται,

στην Αμερικη διαβουλευονται,

στην Ρωσια διαβουλευονται,

στην Ασια διαβουλευονται,

στον κοσμο διαβουλευονται,

κ μετα παντα η ιδια απαντηση: Υποκριτες.

Ο Κερστα κοιταξε την ιστορια που εγραφε. Εφτασε στο σημειο, που εκει που όλα πηγαινα καλα στον Στελιο, ξαφνικα αρχισαν να πηγαινουν ασχημα. Ο Κερστα αρχισε να συμπαθει τον Στελιο, τον ηρωα του μυθιστορηματος του. Αρχισε να τον αγαπα κ ηθελε με κάθε τροπο να τον βοηθησει.Ταυτοχρονα όμως ηθελε να του δωσει κ μια υποσταση. Δεν τον ηθελε απλα ενα ηρωα που θα ευρισκε την ευτυχια μονο στα υλικα πραγματα. Ηξερε πολυ καλα πως κανενας δεν ειχε βρει την ευτυχια στα υλικα αγαθα. Κανενας. Μηπως υπηρχε κατι άλλο στον κοσμο που μπορουσε να του δωσει την ευτυχια που ονειρευοταν; Κανενας μεχρι τοτε δεν ειχε φτασει εκει. Λιγο πολυ ολοι ηταν απορροφημενοι στο να κανουμε την ζωη μας πιο ευκολη, πιο βολικη, πιο ανετη.

Υπηρχε κατι εκει εξω που μπορουσε να αποκαλυψει τα πραγματα όπως ηταν, ετσι γυμνα;

Ο Κερστα πηγε στην μεγαλη τζαμενια μπαλκονόπορτα κ τραβηξε την κουρτινα με δυναμη κ ένας χειμαρρος από φως πλημμυρησε το δωματιο.

Ο Κερστα εγραψε μεσα στο μυαλο του την λεξη: Φως,

κ την ειδε να καιγεται, μεχρι που απεμεινε στα χερια του μονο σταχτη.

Πηρε την σταχτη κ ξαναεγραψε παλι την ιδια λεξη πανω στο χειρογραφο του. Την λεξη: Φως,γραμμενη με καταμαυρα γραμματα,

κ ηρθε αβιαστα αμεσως στο μυαλο του το βιβλιο του Καζαντζακη: Ζορμπας ο Ελληνας.

Αλεξης Ζορμπας. Κ αμεσως ο εξω κ ο μεσα κοσμος του Κερστα θαμπωσαν.

συνεχιζεται

Κριτικές Χρηστών

There are no user reviews for this listing.

 

 
 
Powered by jReviews

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords: