στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Νόμιζα κάποτε
πως είχα άπειρα δάκρυα
κι άπειρα πρόσωπα
να τα δεχθούν
ξέρεις, γελάστηκα
είχα μονάχα ένα να σου δώσω
Νόμιζα κάποτε
πως είχα άπειρες νύχτες
να κλαίω για σένα
κι άπειρα πρωινά
να ξυπνάω χωρίς εσένα
ξέρεις, έκανα λάθος
δεν μας χαρίστηκε τίποτα τυχαία
για να το εξευτελίζουμε
θυσιάζοντάς το στο μάταιο…
Νόμιζα κάποτε
πως δεν με νοιάζει αν με ληστεύεις
πως το αντέχω να με αλλοιώνεις
πως αγαπώ ως και το να με σκοτώνεις
ξέρεις, είχα λάθος
δεν μπορείς άλλο από μένα ν’αρπάξεις
κι αν τη σκέψη μου ακόμα ταράζεις
δεν μπορείς την ύπαρξή μου
για πάντα να αδειάζεις…
7/12/00
