στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
συλλογή: ερωτοφώς
Τι θα ηταν η ανοιξη..,
αν δεν ειχε κρυψει μες το φορεμα της
εκει το πορφυρο,
λιγο απ΄το κρυο,
..λιγο απ΄το σωμα του χειμωνα,
που κρυφα λατρευει
που διαδεχεται, υπομενοντας,
με θλιψη που ακουμπα.
Τα ανθη της π΄ανθιζει..
μια βολτα στη μερια του, αναθυμια..
εκει στη φεξη της
αγγιγμα στερνο,
..λιγο απ΄την αγαπη της να βαλσαμωσει
στου κυκλου το τελειωμα
να΄ρθει να την παγωσει
πως!! το χει μυστικο..
Πως καταλαμπει αυτο το φως...,
το πλανο, που αργοσβηνει
εκει που το στερεωσαν
οι αμοιρες αισθησεις,
..Μεχρι να σβησει περιμενουν οι ψυχες,
ω!! πως με λυτρωνει
η ερχομενη..,
τ΄ουρανου ,η θνησις.
Τι θα ειχε σημασια...
Ποιο αιγαιο θα λουζονταν στο μπλε,
χωρις μιαν Αμοργο
χωρις εναν καιρο,
...Λιγο θα χαιρονταν
θα ορθωναν αναστημα τ΄αστερια,
μ΄αστροσκονη τους μυθους,
θα σκεπαζαν, στον σωρο.
Τι αραγε εχει μεινει....
να πω και να υμνησω πιο μεγαλο
πιο καθαριο,
μονο η καρδια απομεινε,
..λιγο να την κοιταξω αδυναμος.
Τι θα ταν κι αυτη..
αν δεν την ειχες κρατησει,
στα λευκα, μακρυα σου δαχτυλα.
